مهاجرت میتواند یک تجربه کاملاً متفاوت و نقطه عطفی در زندگی هر کسی باشد. تازهواردان در آغاز مهاجرت و ورود خود به کانادا، ممکن است دچار هیجان، شادی، غم و اضطراب شوند، داشتن این احساسات تا حدی طبیعی و البته قابل درک است. ورود به سرزمین جدید با همۀ چیزهای دوست داشتنیاش، به دلیل افراد، فرهنگ، جامعه، زبان و آب و هوای متفاوت، چالشهای خاص خود را دارد.
در این مطلب قصد بر آن است که برخی از اشتباهات تازهواردان یادآوری و با استفاده از تجربیاتِ مفید دیگر مهاجران راه حل مناسب برای هر یک ارائه شود. تا که کمکی برای پذیرش آسانتر و راحتتر این افراد در کانادا بشود.
اشتباه اول: داشتن پیشفرض در مورد فرهنگ کانادایی
برخی مهاجران تصور میکنند که فرهنگ کانادایی شبیه فرهنگ کشور خود آنهاست. این ذهنیت از آنجا ریشه میگیرد که افراد به اشتباه فکر میکنند که فرهنگ به غذا، لباس، موسیقی و تفریحات محدود میشود. از اینرو به سبک غربی لباس میپوشند، موسیقی غربی گوش میدهند و تفریحات خود را به سبک و سیاق غربی انجام میدهند ولی از لایههای عمیقتر فرهنگ غافل هستند که شامل نحوه ابراز احساسات، شیوه احترام گذاشتن، چگونگی ایجاد و حفظ روابط، روشهای تربیت فرزندان میشود. همچنین نگرش آنها به افراد مسن، همکاری، رقابت و ارزشهای محیط کار متفاوت از کاناداییها است. یادگیری و مطابقت با این تفاوتهای فرهنگی اغلب شوکه آور است، بهخصوص زمانی که افراد ندانند که این موارد بخشی از فرهنگ هستند.
دانستن تفاوتهای اساسیِ فرهنگ کانادایی با فرهنگ کشور شما، میتواند در تعاملات اولیه شما با مردم بسیار مؤثر باشد. یک راه مناسب برای پیشگیری از این مشکل، مطالعه و یادگیری در مورد فرهنگ کانادا قبل از ورود به این کشور است.
اشتباه دوم: معاشرت فقط با هموطنان
گروهی از مهاجران فقط با افرادی معاشرت میکنند و در جمعهایی حاضر میشوند که دارای اعتقادات، فرهنگ و پیشینه مشابه با آنها هستند. این موضوع میتواند احساس امنیت ایجاد کند اما در عین حال مدتزمان سازگاری با محیط جدید را به طرز غیرضروری طولانی و دیدگاه منفی نسبت به جامعه کانادایی ایجاد میکند و حتی ممکن است به تردید مهاجران در تصمیم خود برای مهاجرت شود.
بهترین راه برای دوری از این مشکل و عواقب آن، داشتن فکر و آغوشی باز برای تعامل با محیط و فرهنگ جدید و شرکت داوطلبانه در تجمعات و تلاش برای داشتن ارتباط بیشتر با کاناداییهاست.
اشتباه سوم: اجتناب از یک شغل برای شروع
همچنان مهمترین دلیل عدم استخدام مهاجرانِ تازهوارد، نداشتن تجربه کار کانادایی است. برخی آن را نوعی تبعیض میدانند اما به نظر میآید که مربوط به اعتماد و ارتباط باشد.
بهتر است تازهواردان در ابتدا شغلی ساده برگزیده و تجربه کار کانادایی کسب کنند. از عمده اهدافِ اشتغال کسب درآمد است اما داشتن یک شغل غیرحرفهای در ابتدا، فرصتی برای آشنایی با فرهنگ و محیط کار کانادایی، چگونگی تبادل اطلاعات، ایجاد ارتباطات حرفهای یا اجتماعی و در نهایت تجربه کار کانادایی است.
تازهواردان همچنین میتوانند بلافاصله بعد از ورود به کانادا، شروع به انجام کارهای داوطلبانه کرده و یا در فعالیتهای مراکز محلی شرکت کنند که خدمات اجتماعی رایگان ارائه میدهند. کتابخانهها یکی از جاهای مناسب برای اینگونه فعالیتها هستند. به این ترتیب آنها میتوانند تجربه کار کانادایی کسب و از مزایای آن استفاده کنند و سابقه کار را به رزومه خود اضافه کرده و برای استخدام در مشاغل درآمدزا درخواست دهند.
اشتباه چهارم: نداشتن سابقه اعتبار مالی
داشتن سابقه اعتبار مالیِ خوب برای زندگی روزمره در کانادا ضروری است، ولی بیشتر تازه مهاجران از راههای مناسب برای کسب آن آگاه نیستند.
سابقه اعتبار مالی یک عدد سه رقمی است که وامدهندگان از طریق آن، اعتبار مالیِ متقاضیِ وام را بررسی میکنند. سابقه اعتبار مالی نشان میدهد که وامگیرنده تا چه حد توانایی بازپرداخت بدهی کارت اعتباری یا وام خود را دارد. معمولاً بدون ارائه سابقه اعتبار مالی (گزارش) به بانک یا موسسه مالی، نمیتوان در کانادا وام گرفت.
هر قدر اعتبار مالی پائین باشد، احتمال اینکه با درخواست متقاضی برای کارت اعتباری یا وام موافقت شود، کمتر خواهد بود. حتی اگر با وام یا کارت اعتباری چنین فردی موافقت شود، نرخ بهره بالایی به آن تعلق میگیرد.
داشتن سابقه اعتبار مالی خوب، مهمترین گام در جهت بهبود رفاه شما است زیرا میتواند در آینده به وام گرفتن برای تحصیل فرزندان شما و خرید خانه یا ماشین کمک کند. پس ایجاد اعتبار مالی را در اولویت قرار دهید و با پرداخت بهموقع صورتحسابها، امتیاز بالا را برای خود تضمین کنید.
اشتباه پنجم: نداشتن روابط اجتماعی گسترده
بهطور کلی کاناداییها برای ارتباطهای اجتماعی ارزش زیادی قائل هستند. این امر احتمالاً به این دلیل است که از هر ۵ کانادایی، ۱ نفر در خارج از کانادا متولد شده است. داشتن شبکهای از روابط اجتماعی در کانادا برای یافتن فرصتهای شغلی مناسب و ادغام در جامعۀ این کشور مهم است.
شما باید سرمایۀ اجتماعی داشته باشید و این سادهتر از آنست که بیشتر مردم فکر میکنند. برای این کار، میتوانید به گروههایی بپیوندید که با علایق مشترک دور هم جمع میشوند. همچنین میتوانید به گروههای فیس بوک و نهادهایی ملحق شوید که در این جهت فعالیت میکنند. اگر بهعنوان دانشجو در کانادا هستید، ارتباط با همکلاسیهایتان میتواند برای شروعِ روابط اجتماعی فوقالعاده باشد زیرا نقاط مشترک اساسی و زیادی با آنها دارید.
اشتباه ششم: هزینههای بالا در ابتدای ورود
بسیاری از تازهواردان برای یافتن محلی برای سکونت خود عجله کرده و معمولاً خانههایی با هزینه بالا اجاره میکنند. درخواست گزارش اعتبار مالی توسط صاحبخانهها و پیشپرداخت چند ماه اجاره، میتواند باعث بالا رفتن هزینههای ابتدایی تازهواردان شود. علاوه بر محل اقامت، تهیۀ تلفن همراه برای ارتباط با عزیزان، گرفتن تاکسی، سفارش غذای بیرونبر نیز میتوانند از دلایل بالا رفتن هزینهها در روزهای اول ورود به کانادا باشند.
اسکان موقت با اعضای خانواده و دوستان (در صورت وجود) یا مهمانخانهها و خوابگاههای شبانهروزی (Hostel) و خریدن زمان برای پرس و جوی بیشتر در مورد شرایط تلفن همراه، حمل و نقل عمومی، فروشگاههای مواد غذایی و موارد دیگر میتواند بسیار کمککننده باشد. در چنین مواردی، ضرورت ارتباط با گروههای فیس بوک احساس میشود؛ همیشه یک نفر هست که قبل از شما این مسیر را طی کرده و میتوانید از طریق مشاوره با او ترفندهای لازم را یاد بگیرید.
اشتباه هفتم: درخواست ندادنِ بهموقع برای خدمات رایگان
درخواست زودهنگام برای خدمات رایگان بسیار مهم است. خوشبختانه خدمات رایگان فراوانی در کانادا برای مهاجران فراهم شده و شما بسته به موقعیت خود میتوانید واجد شرایط برخی از این خدمات و مزایای اجتماعی مانند مزایای خانواده و مسکن باشید. ممکن است ماهها طول بکشد تا پرداخت این مزایا شروع شود، بنابراین در اسرع وقت درخواست دهید. دولت کانادا از سرویس (Benefits finder) برای دریافت این خدمات استفاده میکند. توصیه میشود حتماً از آن استفاده کنید.
اشتباه هشتم: نداشتن برنامه برای شرایط اضطراری
ضربالمثلی هست که میگوید “همه تخممرغهای خود را در یک سبد نگذارید”، این ضربالمثل بهویژه در اینجا صدق میکند. واقعیت این است که بهطور متوسط شش ماه طول میکشد تا یک تازه وارد شغل پیدا کند و یک سال یا بیشتر هم طول میکشد تا شغلی را در زمینه علاقه و مهارت خود بیابد. توصیه میشود منتظر بهترین اتفاقها باشید ولی برای بدترین شرایط برنامهریزی کنید. برای مثال اگر در یک استان شرایط مناسبی برایتان فراهم نشود، برای انتقال به استان دیگر چه نکاتی را باید رعایت کنید، وقتی پساندازتان به زیر حد معینی برسد، چه راه کارهایی برای مقابله دارید.
با توجه به تمکن مالی و اهدافتان، از قبل مشکلات جدیِ پیش روی خود را پیشبینی و پاسخهای مناسبی برای آنها بیابید. داشتن یک برنامه پشتیبان و پسانداز کافی برای شش تا هشت ماه، به پیشگیری از تصمیمگیریهای نادرست کمک میکند.
اشتباه نهم: ندانستن حداقل یکی از زبانهای رسمی کانادا
امید به یادگیری زبان در محیط (کانادا)، اشتباهی است که بسیاری از مهاجران مرتکب میشوند. البته دولت کانادا کلاسهای رایگان آموزش زبان برای تازهواردان دارد، اما مدتزمانی که برای یادگیری زبان در کانادا صرف میکنید باعث تأخیر در جا افتادن شما در این کشور و کاریابی دیرتر و متضرر شدن دهها و یا حتی صدها دلار میشود.
بنابراین آشنایی با حداقل یکی از زبانهای رسمی کانادا، بهویژه انگلیسی، قبل از ورود به کانادا برای تازهواردان بسیار ضروری است. دانش زبان انگلیسی یا فرانسۀ شما باید در حدی باشد که بتوانید پاسخگوی تلفنها و ایمیلهای خود باشید، در مصاحبههای شغلی شرکت کنید، مشکلاتشان را برای پزشک خود توضیح دهید و در صورت نیاز با پلیس ارتباط برقرار کنید.
اشتباه دهم: باز نکردن بهموقع حساب بانکی
داشتن حساب بانکی، گامی مهم در جهت ایجاد سابقه اعتبار مالی، دریافت کارتهای بانکی و رفاه مالی در کاناداست. اغلب تازهواردان افتتاح حساب بانکی در اسرع وقت را جدی نمیگیرند، ولی بهتر است که این کار در همان هفته اول پس از ورود انجام شود. این امر به آنها کمک میکند بلافاصله پس از ورودشان، ایجاد سابقه اعتبار مالی را شروع کنند. تقریباً تمام بانکهای بزرگ کانادایی حسابهای ویژه برای تازهواردان و رقابت شدیدی برای جذب آنها دارند.
اولین کارت اعتباری شما بهتر است که از یک بانک باشد؛ یک کارت اعتباری مطمئن با محدودیتهای قابل کنترل که از آن برای پرداخت قبضهای ضروری خود استفاده میکنید.
همچنین میتوانید در یکی از بانکهای دیجیتالی حساب باز کنید که خدمات خوبی را بدون هزینه ارائه میدهند. در این بانکها، تقریباً هر کاری را میتوانید از طریق چتِ آنلاین، تلفنی و یا از خانه انجام دهید.
اشتباه یازدهم: اقدام نکردن برای خدمات اجتماعی اساسی
جستجو برای محل زندگی، شغل و در مجموع شروع زندگی در کشور و محیطی کاملاً متفاوت، میتواند باعث مشغله فکری و فیزیکی زیادی شده و شما را از اقدام برای دریافت خدمات اجتماعی اساسی غافل کند. ثبتنام نکردنِ بهموقع برای دریافت خدمات اجتماعی اساسی، میتواند باعث مراجعۀ متعدد به برخی مراکز میشود.
اولین کار شما پس از ورود به کانادا، مراجعه به اداره خدمات کانادا و دریافت شماره بیمه اجتماعی (Social Insurance Number) است. این شماره، مانند شماره کارت شناسایی است و برای افتتاح حساب بانکی، درخواست کار و غیره مورد نیاز و ضروری است. سپس باید برای بیمه درمانی استانِ محل اقامت خود درخواست دهید که معمولاً سه ماه بعد از درخواست شروع میشود. گام بعدی گرفتن گواهینامه رانندگی کانادایی است، زیرا استخدام در برخی از مشاغل به گواهینامه رانندگی نیاز دارد.
در هر حال، دریافت شماره بیمه اجتماعی باید اولویت اول شما باشد زیرا این شماره حضور شما در کانادا را تائید میکند و برای دریافت کلیه خدمات دولتی لازم است. شماره بیمه اجتماعیِ کسانی که اقامت موقت دارند، با ۹ شروع میشود و به آنها کمک میکند تا بدانند واجد شرایط چه خدماتی هستند.
نتیجهگیری
برای موفقیت در تصمیم خود برای مهاجرت به کانادا، قبل از هر کاری تحقیق کنید. منابع آنلاین فراوان و مناسبی برای دریافت اطلاعات در مورد اقامت در کانادا وجود دارد. از این منابع برای کسب اطلاعات مفید و مورد نیاز خود استفاده کنید. با خیال راحت با سازمانها و آژانسهای دولتی و خصوصی تماس بگیرید و سؤالات خود را از آنها بپرسید.
از خود و بودجه خود مراقبت کنید و در رسیدن به هدفتان صبور باشید. برای موفق شدن در یک کشور جدید تلاش زیادی لازم است، به خودتان ایمان داشته باشید.