مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری
مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری یکی از مسیرهای جذاب برای افرادی است که به دنبال فرصت‌های اقتصادی و زندگی با کیفیت در این کشور پیشرفته هستند. این روش به سرمایه‌گذاران امکان می‌دهد با تزریق سرمایه در اقتصاد کانادا، اقامت دائم یا موقت کسب کنند. برنامه‌های متنوعی مانند سرمایه گذاری در کسب‌وکارها، استارت‌آپ‌ها یا برنامه‌های مهاجرت استانی کانادا وجود دارد که هر یک شرایط و مزایای خاص خود را دارند. در این مقاله، به بررسی شرایط مهاجرت از طریق سرمایه‌گذاری، انواع مسیرهای موجود و الزامات هریک پرداخته خواهد شد تا خوانندگان درک جامعی از این فرصت‌ها و نحوه بهره‌مندی از آنها به دست آورند.
شاخص‌های اقتصادی مهم برای سرمایه گذاری در کانادا
تصمیم برای مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری تنها به بررسی قوانین و مسیرهای مهاجرتی محدود نمی‌شود. شناخت وضعیت اقتصادی و ارزیابی شاخص‌های کلان کشور، نقشی تعیین‌کننده در موفقیت سرمایه گذاری دارد. در این بخش، با مهم‌ترین شاخص‌های اقتصادی کانادا آشنا می‌شویم تا تصویر روشن‌تری از بستر مالی و تجاری این کشور به دست آورید.
روش‌های سرمایه گذاری در کانادا
مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری، فرصتی منحصربهفرد برای افرادی است که می‌خواهند با سرمایه گذاری در اقتصاد پویای این کشور، ویزای دائم یا کسب اقامت موقت کنند. این روش، امکان دسترسی به بازارهای جهانی و زندگی در کشوری با استانداردهای بالای زندگی را فراهم می‌کند. کانادا برنامه‌های سرمایه گذاری متنوعی در سطوح فدرال و استانی ارائه می‌دهد که هر یک شرایط و مزایای خاص خود را دارند. در این مقاله، تمامی مسیرهای مهاجرت از طریق سرمایه‌گذاری، شامل برنامه‌های فدرال، استانی، ویزای استارت‌آپ ها و کسب‌وکارها، همراه با شرایط و الزامات آنها به‌صورت جامع بررسی خواهد شد تا راهنمایی کامل برای علاقه‌مندان ارائه شود.
مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری استانی (Provincial Investor Immigration Programs)
هر استان در کانادا به‌طور مستقل برنامه‌های ویژه‌ای برای جذب کارآفرینان و سرمایه‌گذاران دارد. این برنامه‌ها بخشی از مسیر مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری هستند و متقاضیان بسته به توان مالی، سابقه مدیریتی و علاقه به محل زندگی آینده خود می‌توانند استانی را برای سرمایه گذاری انتخاب کنند. در ادامه به معرفی مهم‌ترین استان‌های کانادا و شرایط کلی سرمایه گذاری در هر یک می‌پردازیم.
سرمایه گذاری استانی آلبرتا
استان آلبرتا به دلیل اقتصاد پویا و منابع طبیعی غنی، یکی از گزینه‌های جذاب برای مهاجرانی است که به دنبال مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری هستند. برنامه سرمایه گذاری این استان بیشتر در قالب مسیرهای کارآفرینی ارائه می‌شود.
شرایط متقاضی
متقاضی باید سابقه مدیریتی یا مالکیت کسب‌وکار داشته باشد. داشتن دارایی خالص دست‌کم ۳۰۰ هزار دلار کانادا الزامی است. همچنین، ارائه مدرک زبان انگلیسی در سطح پایه تا متوسط (CLB 4 یا بالاتر) به طور معمول مورد نیاز است.
حداقل سرمایه گذاری
برای مناطق شهری به طور معمول دست‌کم ۳۰۰ هزار دلار کانادا و برای جوامع روستایی حدود ۱۰۰ هزار دلار کانادا نیاز است.
مدت زمان پردازش
از زمان ارسال EOI تا صدور دعوت‌نامه ممکن است بین ۶ تا ۱۲ ماه طول بکشد. پس از آن، بسته به سرعت راه‌اندازی کسب‌وکار و بررسی پرونده، حدود ۲ تا ۳ سال زمان لازم است تا اقامت دائم صادر شود.
شرایط متقاضی
نیاز به سابقه مدیریتی یا مالکیت کسب‌وکار در سه سال گذشته وجود دارد. متقاضی باید دارایی خالص دست‌کم ۶۰۰ هزار دلار کانادا داشته باشد. همچنین سطح زبان انگلیسی CLB 4 یا بالاتر الزامی است.
مراحل برنامه
۱. ثبت «ابراز علاقه‌مندی» (EOI) در پورتال مهاجرتی آلبرتا.
۲. دریافت دعوت‌نامه از سوی استان در صورت کسب امتیاز کافی.
- ارائه طرح تجاری دقیق که نشان دهد کسب‌وکار در استان سودآور و پایدار خواهد بود.
- امضای توافق‌نامه عملکردی با دولت استانی و دریافت مجوز کار موقت.
- راه‌اندازی و مدیریت کسب‌وکار در آلبرتا.
- پس از اثبات موفقیت کسب‌وکار، متقاضی می‌تواند برای اقامت دائم اقدام کند.
سرمایه گذاری در کبک
کبک تنها استانی است که سیستم مهاجرتی مستقل از دولت فدرال دارد. برنامه سرمایه‌گذاری کبک یکی از شناخته‌شده‌ترین مسیرهای مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری است، به‌ویژه برای افرادی که توان مالی بالایی دارند.
حداقل سرمایه گذاری
سرمایه‌گذاری غیرفعال ۱.۲ میلیون دلار کانادا برای مدت پنج سال.
شرایط متقاضی
در مسیر «سرمایه‌گذاری کبک» متقاضی باید دارایی خالص دست‌کم ۲ میلیون دلار کانادا داشته باشد. همچنین داشتن دست‌کم دو سال سابقه مدیریت ارشد در پنج سال گذشته ضروری است. تسلط متقاضی به زبان فرانسوی نیز الزامی است.
مزیت کبک
خلاف سایر استان‌ها که متقاضی باید شخصاً کسب‌وکار را مدیریت کند، در برنامه سرمایه‌گذار کبک مدیریت فعال کسب‌وکار الزامی نیست. این موضوع آن را به گزینه‌ای منحصربهفرد برای سرمایه‌گذاران با توان مالی بالا تبدیل می‌کند.
مدت زمان پردازش
از زمان ارسال پرونده تا دریافت پذیرش اولیه از کبک به طور معمول ۱۲ تا ۱۸ ماه زمان لازم است. سپس بررسی‌های فدرال ممکن است ۱۲ تا ۲۴ ماه دیگر طول بکشد. به‌طور کلی، کل مسیر از آغاز تا دریافت اقامت دائم حدود ۳ تا ۴ سال زمان می‌برد.
مراحل برنامه
۱. ارسال درخواست به دولت کبک در زمان‌های مشخصی که برنامه باز است.
۲. ارائه مدارک مالی برای اثبات دارایی خالص و سوابق مدیریتی.
۳. سرمایه گذاری غیرفعال به مبلغ ۱.۲ میلیون دلار کانادا به مدت پنج سال از طریق مؤسسات مالی تعیین‌شده توسط دولت کبک.
۴. پس از پایان دوره سرمایه گذاری، یک میلیون دلار کانادا بدون سود به متقاضی بازگردانده می‌شود، اما دویست هزار دلار از آن بی‌بازگشت است.
۵. پس از پذیرش از سوی کبک، پرونده به دولت فدرال ارسال می‌شود تا بررسی‌های امنیتی و پزشکی انجام شود.
سرمایه گذاری استانی بریتیش کلمبیا
بریتیش کلمبیا با تمرکز بر اقتصاد نوآور و موقعیت راهبردی خود در ساحل غربی، یکی از محبوب‌ترین مقاصد برای سرمایه‌گذاران است.
مراحل برنامه
۱. ثبت EOI در سیستم آنلاین BC PNP.
۲. شرکت در فرآیند انتخاب و در صورت موفقیت، دریافت دعوت‌نامه برای ارائه درخواست کامل.
۳. ارائه طرح تجاری معتبر شامل پیش‌بینی مالی و ایجاد اشتغال برای دست‌کم یک شهروند یا مقیم دائم کانادا.
۴. امضای توافق‌نامه عملکردی و دریافت ویزای کار موقت.
۵. راه‌اندازی یا خرید کسب‌وکار در استان.
۶. در صورت موفقیت کسب‌وکار، امکان درخواست اقامت دائم فراهم می‌شود.
حداقل سرمایه گذاری
در بیشتر مناطق دست‌کم ۲۰۰ هزار دلار کانادا، اما برای برخی مناطق پرجمعیت مانند ونکوور نیاز به مبالغ بالاتر است.
مدت زمان پردازش
فرآیند انتخاب اولیه بین ۴ تا ۶ ماه زمان می‌برد. راه‌اندازی کسب‌وکار و اثبات عملکرد به طور معمول ۱۸ تا ۲۰ ماه طول می‌کشد. کل پروسه تا دریافت اقامت دائم اغلب بین ۲ تا ۳ سال زمان دارد.
سرمایه گذاری استانی مانیتوبا
مانیتوبا با اقتصاد متنوع و هزینه‌های زندگی کمتر، مقصدی مناسب برای کارآفرینانی است که به دنبال شرایطی آسان‌تر برای مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری هستند.
حداقل سرمایه‌گذاری
برای مناطق شهری دست‌کم ۲۵۰ هزار دلار کانادا و برای مناطق خارج از شهر و کوچک‌تر، دست‌کم ۱۵۰ هزار دلار کانادا.
مدت زمان پردازش
فرآیند بررسی اولیه ۶ تا ۹ ماه زمان می‌برد. سپس متقاضی باید طی ۲۰ ماه کسب‌وکار خود را راه‌اندازی کند. در کل، مسیر رسیدن به اقامت دائم حدود ۲ تا ۳ سال طول می‌کشد.
شرایط متقاضی
متقاضی باید دست‌کم سه سال تجربه مالکیت یا مدیریت ارشد کسب‌وکار داشته باشد. دارایی خالص دست‌کم ۵۰۰ هزار دلار کانادا مورد نیاز است. همچنین اثبات دانش زبان انگلیسی یا فرانسوی در سطح پایه لازم است.
مراحل برنامه
۱. ارسال EOI از طریق پورتال مانیتوبا.
۲. انتخاب متقاضیان بر اساس امتیازدهی و صدور دعوت‌نامه.
۳. ارائه طرح تجاری مبتنی بر بازار محلی.
۴. سفر اکتشافی به مانیتوبا برای شناخت بازار (اکثر اوقات الزامی است).
۵. امضای توافق‌نامه و دریافت مجوز کار موقت.
۶. راه‌اندازی کسب‌وکار و ایجاد اشتغال برای شهروندان یا مقیمان دائم.
۷. پس از اجرای موفق کسب‌وکار، درخواست اقامت دائم.
سرمایه گذاری استانی نیوبرانزویک
نیوبرانزویک در شرق کانادا واقع شده و به دلیل جمعیت کمتر و نیاز به توسعه اقتصادی، به‌طور ویژه از کارآفرینان و سرمایه‌گذاران خارجی استقبال می‌کند. این استان یکی از گزینه‌های مناسب برای مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری است، به‌ویژه برای کسانی که به دنبال محیطی آرام‌تر و فرصت‌های تجاری در حال رشد هستند.
حداقل سرمایه گذاری
دست‌کم ۲۵۰ هزار دلار کانادا باید در کسب‌وکار محلی سرمایه گذاری شود.
شرایط متقاضی
متقاضی باید دست‌کم سه سال سابقه مالکیت یا مدیریت ارشد کسب‌وکار در پنج سال گذشته داشته باشد. دارایی خالص متقاضی باید دست‌کم ۶۰۰ هزار دلار کانادا باشد که ۳۰۰ هزار دلار آن به صورت نقدی یا دارایی‌های قابل نقد شدن باشد. همچنین، ارائه مدرک زبان انگلیسی یا فرانسوی در سطح CLB 5 ضروری است.
مدت زمان پردازش
مرحله انتخاب اولیه بین ۶ تا ۹ ماه طول می‌کشد. سپس متقاضی موظف است ظرف ۲ سال کسب‌وکار را راه‌اندازی کند. در کل، دریافت اقامت دائم از این طریق حدود ۳ سال زمان می‌برد.
مراحل برنامه
۱. ارسال EOI (ابراز علاقه‌مندی) از طریق سیستم آنلاین.
۲. در صورت کسب امتیاز کافی، دریافت دعوت‌نامه برای ارسال درخواست کامل.
۳. ارائه طرح تجاری دقیق و شرکت در مصاحبه حضوری یا آنلاین با افسران مهاجرتی استان.
۴. امضای توافق‌نامه عملکردی و دریافت مجوز کار موقت.
۵. راه‌اندازی یا خرید کسب‌وکار در استان و مدیریت فعال آن.
۶. پس از اثبات موفقیت کسب‌وکار، امکان درخواست اقامت دائم فراهم می‌شود.
سرمایه گذاری استانی نوا اسکوشیا
نوا اسکوشیا با دسترسی به اقیانوس اطلس و اقتصاد متکی بر گردشگری، شیلات و صنایع خدماتی، مقصدی جذاب برای سرمایه‌گذاران است. این استان برای مهاجرانی که قصد مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری را دارند، برنامه کارآفرینی فعالی ارائه می‌کند.
حداقل سرمایه گذاری
دست‌کم ۱۵۰ هزار دلار کانادا باید در کسب‌وکاری محلی سرمایه گذاری شود.
مدت زمان پردازش
از مرحله EOI تا دریافت مجوز کار موقت به طور معمول ۱۲ ماه طول می‌کشد. سپس متقاضی باید کسب‌وکار را راه‌اندازی کند و دست‌کم یک سال فعالیت موفق داشته باشد تا واجد شرایط درخواست اقامت دائم شود. به‌طور میانگین کل مسیر بین ۲ تا ۳ سال زمان می‌برد.
شرایط متقاضی
دارایی خالص متقاضی باید دست‌کم ۶۰۰ هزار دلار کانادا باشد. همچنین باید ثابت شود که دست‌کم سه سال سابقه مالکیت یا پنج سال سابقه مدیریت ارشد دارد. داشتن مدرک زبان انگلیسی یا فرانسوی در سطح CLB 5 نیز الزامی است.
مراحل برنامه
۱. ثبت EOI در سیستم مهاجرتی نوا اسکوشیا.
۲. دریافت دعوت‌نامه در صورت امتیاز بالا.
۳. ارائه درخواست کامل به همراه مدارک دارایی و سوابق مدیریتی.
۴. مصاحبه حضوری با افسران مهاجرتی استان.
۵. دریافت مجوز کار موقت و راه‌اندازی کسب‌وکار.
۶. در صورت عملکرد موفق، امکان درخواست برای اقامت دائم وجود دارد.
سرمایه گذاری استانی پرنس ادوارد
پرنس ادوارد کوچک‌ترین استان کانادا است، اما به دلیل نیاز به توسعه اقتصادی و جمعیت کم، همواره برنامه‌های فعالی برای جذب سرمایه‌گذاران دارد. این استان انتخابی مناسب برای کسانی است که زندگی در محیطی آرام و خانوادگی را ترجیح می‌دهند.
شرایط متقاضی
متقاضی باید حداقل دارایی خالص ۶۰۰ هزار دلار کانادا داشته باشد. علاوه بر این، سابقه سه سال مالکیت کسب‌وکار یا پنج سال مدیریت ارشد الزامی است. تسلط به زبان انگلیسی یا فرانسوی در سطح CLB 4 یا بالاتر نیز مورد نیاز است.
مدت زمان پردازش
بررسی اولیه حدود ۶ تا ۸ ماه زمان می‌برد. پس از راه‌اندازی کسب‌وکار و اثبات موفقیت آن طی یک تا دو سال، متقاضی می‌تواند برای اقامت دائم اقدام کند. کل مسیر به طور معمول ۲ تا ۳ سال طول می‌کشد.
مراحل برنامه
۱. ثبت EOI در سیستم استان.
۲. دعوت‌نامه برای ارسال مدارک کامل در صورت کسب امتیاز کافی.
۳. ارائه طرح تجاری قابل اجراء و سفر اکتشافی به استان برای شناخت بازار.
۴. امضای توافق‌نامه و دریافت مجوز کار موقت.
۵. راه‌اندازی یا خرید کسب‌وکار محلی.
۶. پس از اجرای موفق کسب‌وکار، امکان درخواست برای اقامت دائم وجود دارد.
سرمایه گذاری استانی ساسکاچوان
ساسکاچوان با اقتصادی پویا در حوزه کشاورزی، انرژی و منابع معدنی، یکی از استان‌های پرظرفیت برای کارآفرینان است. این استان برنامه کارآفرینی ویژه‌ای دارد که مسیر شناخته‌شده‌ای برای مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری محسوب می‌شود.
شرایط متقاضی
متقاضی باید دست‌کم سه سال تجربه مدیریت یا مالکیت کسب‌وکار در ۱۰ سال گذشته داشته باشد. دارایی خالص مورد نیاز ۵۰۰ هزار دلار کانادا است. همچنین، متقاضی باید قصد واقعی برای زندگی و مدیریت کسب‌وکار در استان نشان دهد. داشتن دانش زبان انگلیسی یا فرانسوی در سطح پایه (CLB 4) توصیه می‌شود، هرچند الزامی سختگیرانه در برخی موارد وجود ندارد.
مدت زمان پردازش
بررسی اولیه به طور معمول ۶ تا ۹ ماه طول می‌کشد. پس از آن، متقاضی باید ظرف ۱۸ تا ۲۰ ماه کسب‌وکار خود را راه‌اندازی کند. کل مسیر تا دریافت اقامت دائم حدود ۲ تا ۳ سال زمان می‌برد.
حداقل سرمایه گذاری
برای شهرهای اصلی مانند رجاینا و ساسکاتون، دست‌کم سرمایه گذاری ۳۰۰ هزار دلار کانادا نیاز است. در سایر مناطق، دست‌کم ۲۰۰ هزار دلار کانادا کافی است.
مراحل برنامه
۱. ثبت EOI در پورتال مهاجرتی استان.
۲. دریافت دعوت‌نامه بر اساس امتیازدهی.
۳. ارائه درخواست کامل شامل مدارک مالی و طرح تجاری.
۴. امضای توافق‌نامه عملکردی با استان و دریافت مجوز کار موقت.
۵. راه‌اندازی یا خرید کسب‌وکار و مدیریت فعال آن.
۶. پس از دست‌کم ۶ ماه فعالیت موفق، امکان درخواست برای اقامت دائم فراهم می‌شود.
سرمایه گذاری استانی انتاریو
انتاریو به‌عنوان پرجمعیت‌ترین و صنعتی‌ترین استان کانادا، مقصدی مهم برای سرمایه‌گذاران بین‌المللی است. برنامه کارآفرینی انتاریو یکی از مسیرهای فعال برای مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری است.
شرایط متقاضی
متقاضی باید دست‌کم ۳ سال سابقه مالکیت یا مدیریت ارشد داشته باشد. دارایی خالص مورد نیاز بسته به منطقه انتخابی متغیر است:
برای منطقه تورنتو و کلان‌شهرها: دست‌کم ۸۰۰ هزار دلار کانادا.
برای سایر مناطق انتاریو: دست‌کم ۴۰۰ هزار دلار کانادا.
سطح زبان انگلیسی یا فرانسوی CLB 4 یا بالاتر الزامی است.
مراحل برنامه
۱. ثبت EOI در سیستم OINP.
۲. دریافت دعوت‌نامه و ارسال مدارک کامل.
۳. ارائه طرح تجاری و سفر اکتشافی (در صورت لزوم).
۴. امضای توافق‌نامه و دریافت مجوز کار موقت.
۵. راه‌اندازی کسب‌وکار و ایجاد دست‌کم یک شغل برای شهروند یا مقیم دائم کانادا.
۶. پس از موفقیت کسب‌وکار، امکان درخواست اقامت دائم فراهم می‌شود.
مدت زمان پردازش
از زمان ارسال EOI تا دریافت مجوز کار موقت حدود ۱۲ تا ۱۸ ماه طول می‌کشد. پس از آن، متقاضی باید کسب‌وکار را راه‌اندازی کند و دست‌کم ۱۸ تا ۲۰ ماه فعالیت موفق داشته باشد. کل پروسه تا اقامت دائم به طور معمول ۳ سال زمان می‌برد.
حداقل سرمایه گذاری
برای مناطق کلان‌شهری دست‌کم ۶۰۰ هزار دلار کانادا، و برای مناطق کوچک‌تر دست‌کم ۲۰۰ هزار دلار کانادا نیاز است.
مدت زمان پردازش
از زمان ارسال EOI تا دریافت مجوز کار موقت حدود ۱۲ تا ۱۸ ماه طول می‌کشد. پس از آن، متقاضی باید کسب‌وکار را راه‌اندازی کند و دست‌کم ۱۸ تا ۲۰ ماه فعالیت موفق داشته باشد. کل پروسه تا اقامت دائم به طور معمول ۳ سال زمان می‌برد.
سرمایه گذاری استانی نیوفاندلند و لابرادور
نیوفاندلند و لابرادور به‌عنوان استانی ساحلی در شرق کانادا، برنامه‌ای فعال برای جذب کارآفرینان دارد. این استان به دلیل فرصت‌های اقتصادی در حوزه شیلات، انرژی و گردشگری، مقصدی مناسب برای متقاضیان مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری است.
حداقل سرمایه گذاری
دست‌کم ۲۰۰ هزار دلار کانادا برای راه‌اندازی یا خرید کسب‌وکار در استان لازم است.
شرایط متقاضی
متقاضی باید دست‌کم ۶۰۰ هزار دلار دارایی خالص داشته باشد. داشتن سه سال سابقه مالکیت یا پنج سال تجربه مدیریت ارشد در کسب‌وکار الزامی است. علاوه بر این، متقاضی باید مدرک زبان انگلیسی یا فرانسوی در سطح CLB 5 یا بالاتر ارائه دهد.
مدت زمان پردازش
از زمان ارسال EOI تا صدور مجوز کار موقت به طور معمول ۱۲ ماه طول می‌کشد. پس از آن، متقاضی باید دست‌کم یک سال کسب‌وکار را مدیریت کند تا واجد شرایط اقامت دائم شود. کل فرآیند به طور معمول ۲ تا ۳ سال به طول می‌انجامد.
مراحل برنامه
۱. ثبت EOI در پورتال استان.
۲. در صورت کسب امتیاز کافی، دریافت دعوت‌نامه برای ارائه درخواست کامل.
۳. سفر اکتشافی به استان برای شناخت بازار (در بیشتر موارد توصیه می‌شود).
۴. ارائه طرح تجاری دقیق و مصاحبه با افسران مهاجرتی.
۵. امضای توافق‌نامه عملکردی و دریافت مجوز کار موقت.
۶. راه‌اندازی یا خرید کسب‌وکار و مدیریت آن.
۷. در صورت اثبات موفقیت کسب‌وکار، امکان درخواست اقامت دائم فراهم می‌شود.
سرمایه گذاری استانی یوکان
یوکان یکی از قلمروهای شمالی کانادا است که با وجود جمعیت اندک، برنامه‌ای ویژه برای جذب کارآفرینان دارد. این قلمرو به دنبال جذب افرادی است که بتوانند با راه‌اندازی کسب‌وکارهای کوچک و متوسط به توسعه اقتصاد محلی کمک کنند.
شرایط متقاضی
متقاضی باید دست‌کم سه سال سابقه مدیریت یا مالکیت کسب‌وکار داشته باشد. دارایی خالص مورد نیاز دست‌کم ۵۰۰ هزار دلار کانادا است و از این میزان، دست‌کم ۳۰۰ هزار دلار باید دارایی نقدی یا سرمایه قابل نقد شدن باشد. سطح زبان انگلیسی یا فرانسوی باید در حد CLB 4 یا بالاتر اثبات شود. همچنین متقاضی باید قصد واقعی برای زندگی در یوکان و مدیریت فعال کسب‌وکار داشته باشد.
حداقل سرمایه گذاری
دست‌کم ۳۰۰ هزار دلار کانادا باید در کسب‌وکار محلی سرمایه گذاری شود.
مدت زمان پردازش
بررسی اولیه حدود ۶ تا ۹ ماه طول می‌کشد. پس از راه‌اندازی کسب‌وکار، متقاضی باید دست‌کم یک سال فعالیت موفق داشته باشد. بنابراین کل مسیر از شروع تا دریافت اقامت دائم به طور معمول ۲ تا ۳ سال زمان می‌برد.
مراحل برنامه
۱. ارسال EOI به دولت یوکان.
۲. انتخاب متقاضیان بر اساس امتیازدهی و صدور دعوت‌نامه.
۳. ارائه طرح تجاری کامل که نشان دهد کسب‌وکار پیشنهادی برای اقتصاد محلی ارزش‌آفرین است.
۴. سفر اکتشافی به یوکان برای بررسی بازار و تعامل با جامعه محلی (به طور معمول توصیه می‌شود).
۵. امضای توافق‌نامه عملکردی و دریافت مجوز کار موقت.
۶. راه‌اندازی و مدیریت کسب‌وکار برای دست‌کم یک سال.
۷. در صورت موفقیت، امکان درخواست برای اقامت دائم وجود دارد.
شرایط سرمایه گذاری در کانادا از طریق برنامه‌های فدرال
برنامه‌های فدرال کانادا برای سرمایه گذاری، مجموعه‌ای از مسیرهای قانونی هستند که با هدف جذب کارآفرینان، متخصصان کسب‌وکار و افرادی که توانایی ایجاد فرصت‌های اقتصادی دارند طراحی شده‌اند. این برنامه‌ها در سطح ملی اجراء می‌شوند و متقاضیان موفق می‌توانند اقامت دائم کانادا را به دست آورند. برای کسانی که به مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری علاقه‌مندند، شناخت این برنامه‌ها گام نخست در انتخاب مسیر مناسب است.
برنامه سرمایه گذاری فدرال کانادا (Canada’s Federal Investor Program)
یکی از شناخته‌شده‌ترین مسیرهایی که در گذشته برای علاقه‌مندان به مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری وجود داشت، برنامه سرمایه گذاری فدرال کانادا بود. این برنامه طی سال‌های فعالیت خود هزاران متقاضی از سراسر جهان را جذب کرد و به خانواده‌های بسیاری امکان داد تا با سرمایه گذاری در اقتصاد کانادا، اقامت دائم این کشور را دریافت کنند. اگرچه این برنامه اکنون بسته شده و دیگر پذیرش متقاضی ندارد، اما شناخت آن به چند دلیل اهمیت دارد: اول آن‌که بسیاری از اطلاعات و ساختارهای آن الهام‌بخش برنامه‌های سرمایه گذاری استانی و جایگزین‌های جدید شده‌اند؛ دوم آن‌که برخی افراد همچنان پرسش‌هایی درباره شرایط و مراحل آن دارند. در ادامه جزئیات این برنامه را توضیح می‌دهیم.
شرایط متقاضیان برنامه سرمایه گذاری فدرال کانادا
در زمان فعالیت، این برنامه شرایط مشخصی برای متقاضیان در نظر گرفته بود. نخستین شرط، داشتن سابقه‌ی مدیریتی یا مالکیت کسب‌وکار بود. متقاضی باید نشان می‌داد که در پنج سال گذشته دست‌کم دو سال در موقعیت مدیریتی یا مالکیتی حضور داشته است. این شرط تنها برای اطمینان از آن بود که فرد با اصول اداره‌ی کسب‌وکار، تصمیم‌گیری اقتصادی و مدیریت منابع آشناست.
از سوی دیگر، متقاضی باید دارایی خالصی به میزان معینی در اختیار داشت. این دارایی می‌توانست ترکیبی از سرمایه نقدی، املاک، سهام یا سایر دارایی‌های قابل اثبات باشد. هدف دولت کانادا این بود که مطمئن شود سرمایه‌گذار منابع مالی واقعی دارد و توانایی مشارکت در اقتصاد کشور را پیدا می‌کند.
نکته‌ی مهم این است که خلاف تصور برخی افراد، شرط زبان یا تحصیلات دانشگاهی برای ورود به برنامه سرمایه گذاری فدرال کانادا الزامی نبود. البته داشتن این موارد می‌توانست شانس موفقیت و سازگاری متقاضی را در مراحل بعدی زندگی در کانادا افزایش دهد، اما در قالب این برنامه به‌عنوان پیش‌شرط تعیین نشده بود.
مبلغ سرمایه گذاری مورد نیاز
بخش اصلی برنامه به سرمایه گذاری مشخصی مربوط می‌شد که متقاضی باید انجام می‌داد. این سرمایه گذاری به‌صورت سپرده‌گذاری تضمین‌شده در اختیار دولت کانادا قرار می‌گرفت. در سال‌های پایانی فعالیت برنامه، مبلغ سرمایه گذاری برابر با ۸۰۰ هزار دلار کانادا تعیین شده بود.
ویژگی مهم این سپرده آن بود که بدون سود به دولت سپرده می‌شد و پس از گذشت مدت زمان معین (به طور معمول پنج سال) به متقاضی بازگردانده می‌شد. دولت کانادا از این منابع برای تقویت اقتصاد، حمایت از کسب‌وکارهای نوپا و تأمین مالی پروژه‌های عمومی استفاده می‌کرد.
برای افرادی که امکان پرداخت یک‌جای این مبلغ را نداشتند، گزینه‌ی دیگری هم وجود داشت: استفاده از مؤسسات مالی واسطه. این مؤسسات بخشی از مبلغ را به‌صورت وام تأمین می‌کردند و در مقابل، متقاضی سهم کمتری (برای نمونه حدود ۲۲۰ هزار دلار) پرداخت می‌کرد. در این حالت، اصل مبلغ سرمایه گذاری پس از پنج سال به جای بازگشت به متقاضی، به مؤسسه مالی بازگردانده می‌شد. به این ترتیب افراد بیشتری توانستند از امکان مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری استفاده کنند.
مراحل اجرایی برنامه
برنامه سرمایه گذاری فدرال کانادا مراحل کمابیش مشخصی داشت. نخستین گام، ارسال پرونده و مدارک اولیه به اداره مهاجرت فدرال بود. این مدارک شامل فرم‌های درخواست، مدارک مالی و شواهد مربوط به سابقه مدیریتی می‌شد. پس از بررسی اولیه، اگر پرونده کامل و شرایط اولیه مهیا بود، پرونده وارد مرحله بررسی عمیق می‌شد.
در این مرحله، افسران مهاجرت وضعیت مالی متقاضی را با دقت بررسی می‌کردند. گاهی از حسابرسان مستقل خواسته می‌شد تا دارایی‌ها و مدارک ارائه‌شده را تأیید کنند. در صورت تأیید نهایی، متقاضی دعوت به سرمایه گذاری می‌شد.
پس از واریز مبلغ سرمایه گذاری یا انعقاد قرارداد با مؤسسه مالی واسطه، پرونده به مرحله پایانی می‌رسید. در این بخش، ویزای اقامت دائم برای متقاضی و اعضای خانواده‌اش صادر می‌شد. روند کلی ممکن بود بسته به حجم درخواست‌ها و سرعت بررسی، بین دو تا پنج سال زمان ببرد.
مدارک مورد نیاز
یکی از بخش‌های حساس این برنامه، تهیه و ارائه مدارک بود. مدارک مورد نیاز به طور معمول شامل موارد زیر می‌شد:
- مدارک هویتی و شخصی: گذرنامه معتبر، شناسنامه و مدارک ازدواج یا طلاق در صورت وجود.
- مدارک مالی: صورت‌حساب‌های بانکی، مدارک مالکیت املاک و مستغلات، گزارش‌های مالی کسب‌وکار و اسناد سهام یا سرمایه گذاری های دیگر.
- مدارک مربوط به سابقه مدیریتی: قراردادهای کاری، شرح وظایف در شرکت یا سازمان، مدارک ثبت شرکت یا سهامداری.
- گواهی عدم سوءپیشینه و مدارک پزشکی: این موارد برای اطمینان از سلامت و امنیت عمومی الزامی بود.
ارائه دقیق و شفاف این مدارک اهمیت زیادی داشت. کوچک‌ترین تناقض یا ابهام می‌توانست روند بررسی پرونده را طولانی یا حتی منجر به رد درخواست کند. بسیاری از متقاضیان برای ارائه صحیح مدارک خود از وکیل مهاجرت به کانادا کمک می‌گرفتند.
بسته شدن برنامه سرمایه گذاری فدرال کانادا
نکته‌ای که باید با شفافیت بیان شود این است که برنامه سرمایه گذاری فدرال کانادا از سال ۲۰۱۴ به بعد بسته شد و دیگر پذیرش متقاضی ندارد. دولت کانادا در آن زمان اعلام کرد که اهداف اقتصادی مورد نظر از این برنامه به‌طور کامل محقق نشده و برخی نواقص در سازوکار آن مشاهده شده است. به همین دلیل، تصمیم گرفت برنامه را متوقف کند و تمرکز بیشتری بر برنامه‌های سرمایه‌گذاری استانی و مسیرهای دیگر بگذارد.
با این حال، آشنایی با این برنامه همچنان ارزشمند است. زیرا بسیاری از برنامه‌های فعلی، چه در استان کبک و چه در سایر استان‌ها، از ساختار و تجربه‌های این برنامه الهام گرفته‌اند. به همین دلیل، افرادی که قصد مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاریدارند، باید بدانند که برنامه فدرال دیگر فعال نیست، اما گزینه‌های جایگزین همچنان وجود دارد.
اهمیت آگاهی از تجربه این برنامه
اگرچه امکان نام‌نویسی در برنامه سرمایه گذاری فدرال کانادا دیگر وجود ندارد، اما بررسی تجربه‌های گذشته به متقاضیان کمک می‌کند دید روشن‌تری نسبت به منطق برنامه‌های سرمایه گذاری در کانادا پیدا کنند. بسیاری از اصول همچنان مشابه است: نیاز به اثبات توان مالی، سابقه مدیریتی و تعهد به سرمایه گذاری واقعی در اقتصاد.
از سوی دیگر، شناخت این برنامه می‌تواند به متقاضیان نشان دهد که دولت کانادا همواره در حال بازبینی و بهبود مسیرهای سرمایه گذاری است. این یعنی قوانین ممکن است تغییر کنند و مسیرها جایگزین شوند، اما رویکرد کلی حمایت از سرمایه گذاری و جذب کارآفرینان همچنان وجود دارد.
شرایط عمومی برای ورود به برنامه‌های فدرال
صرف‌نظر از نوع برنامه، چند شرط عمومی در بیشتر مسیرهای فدرال وجود دارد که متقاضیان باید از آن آگاه باشند:
- توان مالی کافی: متقاضی باید نشان دهد که منابع لازم برای حمایت از خود و خانواده را در دوران ابتدایی حضور در کانادا دارد.
- مدارک هویتی و سلامت: ارائه گذرنامه معتبر، گواهی عدم سوءپیشینه و مدارک پزشکی الزامی است.
- سابقه کاری یا مدیریتی مرتبط: بسته به نوع برنامه، متقاضی باید تجربه قابل اثبات در زمینه‌ی فعالیت اقتصادی، کارآفرینی یا خوداشتغالی ارائه کند.
- طرح تجاری یا ایده نوآورانه: در بیشتر موارد، طرح مکتوب و مستندی نیاز است تا نشان دهد فعالیت پیشنهادی چگونه در اقتصاد یا جامعه کانادا ارزش ایجاد می‌کند.
این شرایط عمومی به دولت کانادا کمک می‌کند تا اطمینان یابد سرمایه‌گذارانی که از طریق برنامه‌های فدرال اقدام می‌کنند، توانایی واقعی برای موفقیت و اثرگذاری مثبت در اقتصاد کشور دارند.
مقایسه شرایط مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری استانی
با توجه به تمایزهایی که هر یک از استان‌های کانادا برای برنامه‌های سرمایه گذاری خود در نظر گرفته‌اند، نیاز است که بتوان آنها را در یک نگاه مقایسه کرد. جدول زیر، می‌تواند نشان دهد که مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری استانی، از استانی به استان دیگر، چه تفاوت‌هایی دارد.
استان/قلمرو | نوع برنامه | حداقل سرمایه‌گذاری | حداقل دارایی خالص | حداقل زبان (CLB) | ایجاد اشتغال | مدت پردازش تقریبی |
آلبرتا | کارآفرینی (شهری/روستایی) | ۱۰۰–۳۰۰ هزار دلار کانادا | ≈۳۰۰ هزار دلار | ۴ | دست‌کم ۱ نفر | ۲–۳ سال (کل مسیر) |
بریتیش کلمبیا | کارآفرینی (خرید/راه‌اندازی) | ≥۲۰۰ هزار دلار | ≥۶۰۰ هزار دلار | ۴ | دست‌کم ۱ نفر | ۲–۳ سال |
مانیتوبا | کارآفرینی و مزرعه‌داری | ۱۵۰ هزار (خارج شهر) / ۲۵۰ هزار (شهری) | ≥۵۰۰ هزار دلار | ۴–۵ | دست‌کم ۱ نفر | ۲–۳ سال |
نیوبرانزویک | کارآفرینی | ≥۲۵۰ هزار دلار | ≥۶۰۰ هزار دلار (۳۰۰ هزار نقد) | ۵ | دست‌کم ۱ نفر | ≈۳ سال |
نوا اسکوشیا | کارآفرینی | ≥۱۵۰ هزار دلار | ≥۶۰۰ هزار دلار | ۵ | دست‌کم ۱ نفر | ۲–۳ سال |
پرنس ادوارد | کارآفرینی (خرید/ایجاد) | ≥۱۵۰ هزار دلار | ≥۶۰۰ هزار دلار | ≥۴ | دست‌کم ۱ نفر | ۲–۳ سال |
ساسکاچوان | کارآفرینی و مزرعه‌داری | ۲۰۰ هزار (غیرکلان‌شهری) / ۳۰۰ هزار (ساسکاتون/رجاینا) | ≥۵۰۰ هزار دلار | ۴ (توصیه‌شده) | دست‌کم ۱ نفر | ۲–۳ سال |
انتاریو | کارآفرینی (OINP) | ≥۶۰۰ هزار (کلان‌شهری) / ≥۲۰۰ هزار (سایر مناطق) | ≥۸۰۰ هزار (کلان‌شهری) / ≥۴۰۰ هزار (سایر مناطق) | ≥۴ | دست‌کم ۱ نفر | ≈۳ سال |
نیوفاندلند و لابرادور | کارآفرینی | ≥۲۰۰ هزار دلار | ≥۶۰۰ هزار دلار | ≥۵ | دست‌کم ۱ نفر | ۲–۳ سال |
یوکان | کارآفرینی (YBNP) | ≥۳۰۰ هزار دلار | ≥۵۰۰ هزار (۳۰۰ هزار نقد) | ≥۴ | دست‌کم ۱ نفر | ۲–۳ سال |
کبک | سرمایه‌گذار کبک (غیرفعال) + کارآفرینی | ۱.۲ میلیون دلار (غیرفعال/۵ سال) | ≥۲ میلیون دلار | فرانسه امتیاز دارد | الزام ندارد (مسیر غیرفعال) | ۳–۴ سال |
هزینه ویزای سرمایه‌گذاری کانادا
هنگامی که متقاضیان به سراغ مسیرهای مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری می‌روند، یکی از اولین پرسش‌هایی که ذهن آنها را مشغول می‌کند مربوط به هزینه‌هاست. واقعیت این است که نمی‌توان مبلغ مشخص و واحدی را برای همه‌ی برنامه‌ها اعلام کرد. دلیل این موضوع آن است که کانادا مجموعه‌ای از برنامه‌های استانی و فدرال دارد و هر یک بر اساس شرایط خاص خود، مبالغ متفاوتی برای سرمایه‌گذاری، هزینه‌های جانبی و حتی هزینه‌های بررسی پرونده در نظر می‌گیرند. در ادامه، عواملی را بررسی می‌کنیم که باعث تغییر در هزینه ویزای سرمایه‌گذاری کانادا می‌شوند.
تفاوت هزینه‌ها بر اساس نوع برنامه
یکی از مهم‌ترین عوامل، نوع برنامه‌ای است که متقاضی انتخاب می‌کند. برای نمونه، در برنامه‌ی سرمایه‌گذار کبک که بیشتر به سرمایه‌گذاری غیرفعال معروف است، مبالغ سرمایه‌گذاری بسیار بالاتر از برنامه‌های کارآفرینی سایر استان‌هاست. در این حالت، فرد باید سرمایه‌ای چند میلیون دلاری را وارد کند و در ازای آن نیازی به مدیریت فعال کسب‌وکار ندارد. در مقابل، در برنامه‌های کارآفرینی استانی مانند بریتیش کلمبیا یا مانیتوبا، مبالغ سرمایه‌گذاری کمتر است، اما متقاضی موظف به مدیریت مستقیم کسب‌وکار خواهد بود.
تأثیر نوع کسب‌وکار در هزینه‌ها
عامل مهم دیگر، ماهیت کسب‌وکار انتخابی است. راه‌اندازی رستورانی کوچک در شهری متوسط، طبیعتاً نیازمند سرمایه‌گذاری اولیه کمتری نسبت به ایجاد شرکتی فناوری یا خرید کارخانه خواهد بود. از همین جهت، هزینه ویزای سرمایه‌گذاری کانادا تا حد زیادی به نوع کسب‌وکار و طرح تجاری بستگی دارد.
همچنین برخی استان‌ها تأکید ویژه‌ای بر صنایع خاص دارند؛ برای نمونه، بریتیش کلمبیا بر فناوری‌های نوآورانه تمرکز دارد و ساسکاچوان بر کشاورزی و منابع طبیعی. این موضوع باعث می‌شود میزان سرمایه اولیه برای ورود به هر بخش متفاوت باشد.
موقعیت مکانی و تأثیر آن بر هزینه‌ها
موقعیت جغرافیایی نیز در تعیین هزینه‌ها نقش پررنگی دارد. به طور معمول سرمایه‌گذاری در شهرهای بزرگ مانند ونکوور، تورنتو یا مونترال به دلیل قیمت بالای زمین، اجاره و دستمزدها، پرهزینه‌تر است. در مقابل، استان‌ها و مناطق کم‌جمعیت‌تر مانند پرنس ادوارد یا نیوبرانزویک سرمایه اولیه کمتری را طلب می‌کنند و حتی گاهی مشوق‌های مالی برای جذب سرمایه‌گذار ارائه می‌دهند.
بنابراین متقاضیانی که به دنبال گزینه‌ای اقتصادی‌تر هستند، می‌توانند به استان‌های کوچک‌تر یا شهرهای غیرمرکزی توجه ویژه‌ای داشته باشند.
نقش میزان رقابت میان متقاضیان
از آنجا که ظرفیت پذیرش در بسیاری از برنامه‌های استانی محدود است، میزان رقابت میان متقاضیان می‌تواند به‌طور غیرمستقیم بر هزینه‌ها اثر بگذارد. برای نمونه، اگر تعداد متقاضیان برای برنامه‌ای خاص زیاد باشد، استان مورد نظر به طور معمول افراد با سرمایه و توان مدیریتی بالاتر را انتخاب می‌کند. در نتیجه، برای اینکه شانس موفقیت افزایش یابد، متقاضی باید سرمایه بیشتری نسبت به حداقل تعیین‌شده در برنامه اختصاص دهد.
هزینه‌های جانبی و دولتی
علاوه بر سرمایه‌گذاری اصلی در کسب‌وکار، متقاضیان باید هزینه‌های جانبی پرونده مهاجرتی خود را نیز در نظر بگیرند. این هزینه‌ها شامل:
- هزینه بررسی پرونده توسط دولت استانی و فدرال،
- هزینه صدور مجوز کار و در نهایت اقامت دائم،
- هزینه‌های مربوط به ترجمه مدارک، آزمایش‌های پزشکی و انگشت‌نگاری.
این بخش از هزینه‌ها در مقایسه با سرمایه اصلی کمتر است، اما به هر حال باید در محاسبه کلی در نظر گرفته شود.
جمع‌بندی
به طور خلاصه، نمی‌توان عدد مشخصی را به عنوان هزینه ویزای سرمایه‌گذاری کانادا اعلام کرد. عواملی چون نوع برنامه، نوع کسب‌وکار، موقعیت مکانی و میزان رقابت تعیین‌کننده هزینه نهایی هستند. از همین جهت، توصیه می‌شود متقاضیان ابتدا استان و برنامه مناسب خود را انتخاب کرده و سپس با مشاوران متخصص، برآورد دقیق‌تری از هزینه‌ها دریافت کنند.
مسیر مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری تنوع زیادی دارد و همین تنوع موجب شده است تا هزینه‌ها انعطاف‌پذیر باشند. انتخاب درست استان و برنامه، می‌تواند تفاوت چشمگیری در میزان سرمایه مورد نیاز ایجاد کند و در نهایت مسیر مهاجرت را برای متقاضیان هموارتر سازد.
مدت زمان گرفتن ویزای سرمایه‌گذاری کانادا
یکی از پرسش‌های رایج متقاضیان در مسیر مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری این است که کل فرآیند چقدر طول می‌کشد. واقعیت این است که نمی‌توان عدد دقیق و یکسانی برای همه‌ی پرونده‌ها اعلام کرد، زیرا کانادا انواع مختلفی از برنامه‌های استانی و فدرال را در اختیار متقاضیان قرار داده و هر یک شرایط خاص خود را دارد.
تأثیر نوع برنامه بر مدت زمان ویزای سرمایه‌گذاری
نوع برنامه انتخابی نخستین عامل مهم در تعیین زمان پردازش است. برخی برنامه‌ها مانند مسیر سرمایه‌گذار کبک، نیازمند بررسی‌های مالی بسیار دقیق هستند و به همین دلیل روند طولانی‌تری دارند. در مقابل، برنامه‌های کارآفرینی استانی مانند مانیتوبا یا ساسکاچوان، اگرچه شامل مراحل عملیاتی بیشتری نظیر راه‌اندازی کسب‌وکار هستند، اما در بعضی موارد زمان بررسی اولیه کوتاه‌تر است. بنابراین انتخاب استان و نوع برنامه، نقش کلیدی در مدت زمان گرفتن ویزای سرمایه‌گذاری کانادا دارد.
تأثیر نوع کسب‌وکار
کسب‌وکاری که متقاضی در طرح تجاری خود معرفی می‌کند، می‌تواند زمان بررسی پرونده را تغییر دهد. طرح‌هایی که ساده‌تر و زودبازده‌تر هستند (مانند خدمات یا خرده‌فروشی‌های کوچک) اغلب نیاز به ارزیابی پیچیده ندارند و سریع‌تر پیش می‌روند. در مقابل، طرح‌هایی با سرمایه‌گذاری کلان یا در حوزه‌های نوآورانه مانند فناوری‌های پیشرفته، به طور معمول زمان بیشتری برای ارزیابی و تأیید لازم دارند.
موقعیت مکانی و نقش آن در سرعت پردازش
استان‌ها و قلمروهای مختلف کانادا سرعت‌های متفاوتی در بررسی پرونده‌های سرمایه‌گذاری دارند. برای نمونه، استان‌های پرجمعیت مانند انتاریو و بریتیش کلمبیا به طور معمول حجم زیادی از پرونده‌ها را دریافت می‌کنند و همین موضوع می‌تواند باعث طولانی‌تر شدن روند بررسی شود. در مقابل، استان‌های کوچک‌تر مانند پرنس ادوارد یا نیوبرانزویک ممکن است سریع‌تر پرونده‌ها را بررسی کنند، زیرا شمار متقاضیان کمتر است.
این تفاوت‌ها سبب می‌شود که محل انتخابی برای سرمایه‌گذاری، به طور مستقیم بر مدت زمان گرفتن ویزا اثر بگذارد.
میزان رقابت میان متقاضیان
از آنجا که ظرفیت پذیرش در برنامه‌های استانی محدود است، تعداد زیاد متقاضیان می‌تواند باعث افزایش زمان انتظار شود. وقتی رقابت بالاست، استان‌ها به طور معمول افراد دارای طرح‌های تجاری قوی‌تر و سرمایه بالاتر را در اولویت قرار می‌دهند. این فرایند انتخاب و امتیازدهی، به طور طبیعی مدت زمان رسیدگی را طولانی‌تر می‌کند.
مدت زمان تقریبی برای گرفتن ویزای سرمایه‌گذاری کانادا
با وجود تمام تفاوت‌ها، تجربه نشان می‌دهد که بیشتر مسیرهای مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه‌گذاری به طور معمول حدود سه سال زمان نیاز دارند. این بازه شامل مراحل ارسال «ابراز علاقه‌مندی» (EOI)، دریافت دعوت‌نامه، ارائه مدارک و طرح تجاری، دریافت مجوز کار موقت، راه‌اندازی کسب‌وکار و در نهایت اقدام برای اقامت دائم است.
برخی پرونده‌ها ممکن است کمی سریع‌تر (حدود دو سال) و برخی دیگر طولانی‌تر (چهار سال یا بیشتر) باشند، اما به طور کلی انتظار روندی سه‌ساله منطقی است.
مقایسه سرمایه گذاری در کانادا و سایر کشورها
وقتی صحبت از انتخاب مقصد برای سرمایه گذاری و دریافت اقامت یا تابعیت به میان می‌آید، بسیاری از کشورها گزینه‌های متفاوتی ارائه می‌دهند. کشورهای اروپایی، استرالیا، ایالات متحده و حتی برخی کشورهای کوچک‌تر، مسیرهای ویژه‌ای برای سرمایه‌گذاران طراحی کرده‌اند. اما بررسی دقیق‌تر نشان می‌دهد که سرمایه گذاری در کانادا مزایای ویژه‌ای دارد که آن را نسبت به بسیاری دیگر از کشورها متمایز می‌کند.
سهولت و شفافیت در روندها
یکی از نکات مثبت کانادا، شفافیت در فرآیندها و قوانین است. بسیاری از کشورها شرایط مبهم یا متغیری برای سرمایه گذاری دارند و متقاضیان با تغییرات ناگهانی سیاست‌ها مواجه می‌شوند. در مقابل، کانادا با برنامه‌های استانی و فدرال، چارچوبی روشن ارائه می‌دهد و مسیر مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه‌گذاری را برای متقاضیان ساده‌تر می‌سازد.
نیاز به سرمایه کمتر نسبت به برخی کشورها
برخی کشورها مانند استرالیا یا ایالات متحده سرمایه‌های اولیه بسیار بالایی طلب می‌کنند؛ برای نمونه، ویزای سرمایه‌گذاری آمریکا (EB-5) به طور معمول نیازمند ۸۰۰ هزار دلار تا بیش از یک میلیون دلار سرمایه‌گذاری است. در مقابل، بسیاری از استان‌های کانادا امکان ورود با سرمایه‌هایی به‌مراتب پایین‌تر (حدود ۱۵۰ تا ۳۰۰ هزار دلار کانادا) را فراهم کرده‌اند. این موضوع باعث می‌شود کانادا برای متقاضیان بیشتری دست‌یافتنی باشد.
تمرکز بر کارآفرینی و مشارکت فعال
برخی کشورها تنها به سرمایه‌گذاری غیرفعال (مانند خرید اوراق یا سپرده بانکی) اکتفا می‌کنند. در حالی‌که مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه‌گذاری بیشتر بر کارآفرینی و ایجاد ارزش افزوده برای جامعه استوار است. این ویژگی به متقاضیان اجازه می‌دهد تا با مدیریت مستقیم کسب‌وکار خود، آینده شغلی و مالی مطمئن‌تری بسازند و در کنار آن، مسیر دریافت اقامت دائم را هموار کنند.
مزایای اجتماعی و کیفیت زندگی
کانادا به‌عنوان یکی از کشورهای برتر جهان از نظر کیفیت زندگی، آموزش و خدمات درمانی شناخته می‌شود. سرمایه‌گذاری در کانادا نه تنها فرصت‌های اقتصادی فراهم می‌کند، بلکه امنیت، آموزش رایگان برای فرزندان و خدمات درمانی گسترده را هم در اختیار خانواده قرار می‌دهد. بسیاری از کشورها، حتی اگر اقامت سرمایه‌گذاری ارائه دهند، چنین سطحی از خدمات اجتماعی را تضمین نمی‌کنند.
دسترسی به بازارهای بین‌المللی
یکی دیگر از نکات مثبت کانادا نسبت به برخی کشورها، دسترسی آسان به بازارهای بزرگ جهانی است. عضویت در توافق‌نامه‌های تجاری مهم مانند USMCA (با آمریکا و مکزیک) و روابط اقتصادی پایدار با اروپا و آسیا، به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد که از کانادا به‌عنوان پایگاهی مطمئن برای توسعه کسب‌وکار بین‌المللی استفاده کنند.
ثبات سیاسی و اقتصادی
برخی کشورها ممکن است برنامه‌های مهاجرتی وسوسه‌انگیزی داشته باشند، اما ثبات سیاسی و اقتصادی کافی ندارند. کانادا از این نظر جایگاه ویژه‌ای دارد. اقتصاد پایدار، نظام بانکی قدرتمند و سیاست‌های مهاجرتی منظم، شرایطی فراهم کرده‌اند که سرمایه‌گذاری در این کشور با ریسک کمتر و اطمینان بیشتر همراه باشد.
مقایسه با اروپا
کشورهای اروپایی مانند اسپانیا، پرتغال یا یونان بیشتر مسیر «ویزای طلایی» ارائه می‌دهند که مبتنی بر خرید ملک است. در این مسیرها به طور معمول فرد مجبور به حضور بلندمدت در کشور نیست و بنابراین مسیر ادغام اجتماعی و کاریابی چندان فعال نمی‌شود. اما مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری با الزام به راه‌اندازی کسب‌وکار و حضور واقعی، امکان ادغام بهتر و دستیابی به فرصت‌های شغلی و اجتماعی گسترده‌تر را به همراه دارد.
مقصد | حداقل/منطق سرمایه‌گذاریِ رایج | نوع درگیری سرمایه‌گذار | نکات اقامتی کلیدی | وضعیت/تغییرات اخیر |
کانادا (مسیرهای استانی کارآفرینی) | از حدود 100,000 دلار کانادا در برخی جریان‌های جامعه‌محور بریتیش کلمبیا | مدیریت فعال کسب‌وکار، ایجاد شغل | مسیر اقامت دائم پس از عملکرد واقعی کسب‌وکار؛ تاکید بر حضور و ارزش‌آفرینی | حداقل‌ها و جزئیات «استان‌به‌استان» متفاوت است و مرتب به‌روز می‌شود. |
ایالات متحده (EB-5) | از حدود 800,000 دلار آمریکا در مناطق هدف؛ الزام ایجاد 10 شغل | بیشتر غیرفعال/نیمه‌فعال از طریق پروژه‌ها یا مراکز منطقه‌ای | گرین‌کارت مشروط → دائمی پس از تحقق اشتغال | مبالغ و قواعد توسط USCIS به‌روزرسانی می‌شود. |
استرالیا | برنامه BIIP بسته شده و پذیرش پرونده جدید ندارد | — | — | دولت استرالیا BIIP را از 31 جولای 2024 بست. |
پرتغال (گلدن‌ویزای جدید) | خرید ملک حذف شده؛ گزینه‌هایی مانند صندوق‌های سرمایه‌گذاری (500,000 یورو) یا تحقیق/فرهنگ باقی است | عمدتاً غیرفعال | اقامت با حضور حداقلی و امکان مسیر شهروندی | حذف مسیر ملک از اکتبر 2023 تثبیت شد. |
یونان (گلدن‌ویزا) | آستانه‌ها با اصلاحات 2024/2025 در برخی مناطق به 400 تا 800 هزار یورو افزایش یافته است. | غیرفعال (عمدتاً ملک/گزینه‌های سرمایه‌ای) | اقامت ۵ساله با حضور حداقلی | آستانه‌ها منطقه‌ای و در حال افزایش است. |
اسپانیا | مسیر خرید ملک 500,000 یورو حذف شد؛ اصلاحات گسترده بر «گلدن‌ویزا» | پیش‌تر عمدتاً غیرفعال (ملک) | اقامت مبتنی بر سرمایه‌گذاری در حال تغییر/حذف بخش‌هایی | حذف قطعی «مسیر ملک» در 2025 و سخت‌گیری‌های جدید مسکن. |
مزایا و معایب ویزای سرمایه گذاری کانادا
انتخاب مسیر مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری تصمیمی بزرگ است که می‌تواند آینده‌ی مالی و خانوادگی شما را شکل دهد. برای تصمیم‌گیری آگاهانه، بهتر است هم به نقاط قوت و هم به محدودیت‌های این مسیر توجه کنیم. در ادامه، مزایا و معایب ویزای سرمایه گذاری کانادا را بررسی می‌کنیم.
مزایای ویزای سرمایه گذاری کانادا
۱. مسیر روشن به اقامت دائم برای خانواده
یکی از مهم‌ترین مزایای این ویزا، فراهم شدن امکان دریافت اقامت دائم برای متقاضی اصلی و خانواده همراه است. این امتیاز باعث می‌شود فرزندان از همان ابتدا از آموزش رایگان و همسر از خدمات درمانی عمومی بهره‌مند شوند.
۲. سرمایه گذاری در اقتصادی پایدار
کانادا به دلیل ثبات اقتصادی، نظام بانکی قدرتمند و بازار متنوع، یکی از کشورهای امن برای سرمایه گذاری محسوب می‌شود. ورود به این کشور به معنای حضور در اقتصادی است که در سطح جهانی اعتبار بالایی دارد.
۳. تنوع برنامه‌ها و انعطاف‌پذیری استانی
برنامه‌های مختلف استانی باعث می‌شود متقاضیان با میزان سرمایه متفاوت بتوانند وارد این مسیر شوند. برای نمونه، در برخی استان‌ها سرمایه‌گذاری با حدود ۱۵۰ هزار دلار کانادا نیز امکان‌پذیر است. این تنوع انتخاب، انعطاف بالایی برای متقاضیان فراهم می‌کند.
۴. کیفیت بالای زندگی و خدمات اجتماعی
اقامت در کانادا با مزایایی همچون امنیت اجتماعی، سیستم درمانی پیشرفته و آموزش باکیفیت همراه است. بسیاری از متقاضیان مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری، این بخش را یکی از دلایل اصلی انتخاب خود می‌دانند.
معایب ویزای سرمایه گذاری کانادا
۱. الزام به مدیریت فعال کسب‌وکار
خلاف برخی کشورها که سرمایه گذاری تنها مالی (مانند خرید ملک یا اوراق) را کافی می‌دانند، در کانادا به طور معمول نیاز به مدیریت فعال کسب‌وکار وجود دارد. این موضوع برای متقاضیانی که به دنبال سرمایه گذاری غیرفعال هستند، می‌تواند محدودیت محسوب شود.
۲. پیچیدگی و زمان‌بر بودن فرآیند
مسیر مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری به طور معمول بین دو تا سه سال زمان می‌برد. مراحل متعددی مانند ارسال طرح تجاری، مصاحبه، دریافت مجوز کار موقت و سپس درخواست اقامت دائم وجود دارد که برای برخی افراد طولانی و پیچیده به نظر می‌رسد.
۳. نیاز به حضور فیزیکی در کانادا
برای حفظ وضعیت اقامتی، متقاضی باید زمان قابل‌توجهی در کانادا حضور داشته باشد و به‌طور فعال کسب‌وکار خود را مدیریت کند. این الزام می‌تواند برای کسانی که تمایل دارند بیشتر در کشور مبدأ زندگی کنند، چالش‌برانگیز باشد.
۴. ریسک‌های مالی و تجاری
راه‌اندازی یا خرید کسب‌وکار همیشه با ریسک‌هایی همراه است. حتی در اقتصادی باثبات مانند کانادا، شرایط بازار، رقابت و مدیریت می‌توانند بر میزان موفقیت تأثیر بگذارند. بنابراین متقاضیان باید آمادگی رویارویی با این ریسک‌ها را داشته باشند.
جمع‌بندی مزایا و معایب ویزای سرمایه گذاری کانادا
ویزای سرمایه‌گذاری کانادا مجموعه‌ای از فرصت‌ها و چالش‌ها را در خود جای داده است. از یک‌سو، مسیر دستیابی به اقامت دائم، کیفیت بالای زندگی و امنیت اقتصادی از مهم‌ترین مزایای آن هستند. از سوی دیگر، نیاز به مدیریت فعال، فرآیند طولانی و ریسک‌های تجاری از محدودیت‌های این مسیر به شمار می‌آیند.
با در نظر گرفتن این مزایا و معایب، هر متقاضی باید تصمیم بگیرد که آیا مسیر مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری با اهداف و شرایط شخصی او سازگار است یا خیر.
دلایل اصلی ریجکتی ویزای سرمایه گذاری کانادا
بسیاری از متقاضیان تصور می‌کنند که صرف داشتن سرمایه کافی برای موفقیت در مسیر مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری کافی است. در حالی‌که پرونده‌ها توسط استان‌ها و سپس دولت فدرال با دقت بررسی می‌شوند و هر نقص یا ابهامی می‌تواند منجر به ریجکتی شود. آشنایی با دلایل اصلی ریجکت شدن این نوع ویزا کمک می‌کند از همان ابتدا مدارک و برنامه خود را دقیق‌تر آماده کنید.
ناتوانی در اثبات منبع دارایی
یکی از پرتکرارترین دلایل رد شدن پرونده، ناتوانی در ارائه مدارک شفاف برای منشأ دارایی است. مقامات کانادایی باید مطمئن شوند که سرمایه متقاضی به صورت قانونی به‌دست آمده است. اگر اسناد بانکی، قراردادهای فروش ملک یا صورت‌های مالی شرکت‌ها ناقص باشند یا نتوانند روند قانونی کسب درآمد را نشان دهند، احتمال ریجکت شدن زیاد خواهد بود.
طرح کسب‌وکار غیرواقعی یا ضعیف
بخش مهمی از مسیر مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری ارائه طرح کسب‌وکار (Business Plan) است. اگر طرح ارائه‌شده غیرواقعی، کپی‌برداری‌شده یا فاقد تحلیل بازار، پیش‌بینی مالی و جزئیات اجرایی باشد، افسر پرونده قانع نمی‌شود که متقاضی توانایی مدیریت کسب‌وکاری واقعی را در کانادا دارد. این مورد یکی از دلایل رایج ریجکتی است.
نداشتن تجربه مدیریتی کافی
بسیاری از برنامه‌های استانی از متقاضی می‌خواهند که سابقه مدیریت یا مالکیت کسب‌وکار داشته باشد. اگر مدارکی مانند گواهی اشتغال، ثبت شرکت یا سوابق مالیاتی نتوانند این تجربه را به‌خوبی اثبات کنند، پرونده احتمالاً رد خواهد شد.
ناکافی بودن سرمایه یا دارایی خالص
هر استان حداقل‌هایی برای میزان سرمایه‌گذاری و دارایی خالص تعیین کرده است. اگر متقاضی نتواند این حداقل‌ها را پوشش دهد یا مدارک مالی او با ادعاهایش هم‌خوانی نداشته باشد، درخواست ویزای سرمایه گذاری کانادا رد می‌شود. حتی اگر اختلاف کوچک باشد، می‌تواند اعتماد افسر را از بین ببرد.
نداشتن توانایی زبان در حد مورد انتظار
اگرچه در برخی برنامه‌ها شرط زبان پایین است (برای نمونه CLB 4 یا 5)، اما نداشتن مدرک معتبر زبان یا ناتوانی در مکالمه می‌تواند مشکل‌ساز شود. افسران انتظار دارند متقاضی دست‌کم بتواند ارتباط اولیه برای مدیریت کسب‌وکار و تعامل با جامعه داشته باشد.
عدم تطابق با الزامات حضور در کانادا
برنامه‌های سرمایه‌گذاری به طور معمول متقاضی را ملزم به حضور فیزیکی در استان و مدیریت فعال کسب‌وکار می‌کنند. اگر افسر پرونده به این نتیجه برسد که متقاضی قصد واقعی برای زندگی و کار در کانادا ندارد (برای نمونه همه خانواده در کشور مبدأ می‌مانند یا کسب‌وکار تنها صوری است)، احتمال ریجکتی بسیار بالا خواهد بود.
نقص یا اشتباه در مدارک و فرم‌ها
جزئیات کوچک مانند ترجمه ناقص، تاریخ منقضی‌شده گواهی سوءپیشینه یا فرم‌های پر نشده، می‌تواند منجر به تأخیر یا حتی ریجکت شود. دقت در آماده‌سازی مدارک یکی از عوامل حیاتی موفقیت در مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه‌گذاری است.
اشتباهات رایج متقاضیان در مسیر سرمایه گذاری
مسیر مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری برای بسیاری از افراد فرصتی ارزشمند به شمار می‌آید، اما در عمل برخی متقاضیان به دلیل اشتباهات ساده یا عدم آگاهی، با مشکلاتی مواجه می‌شوند که حتی ممکن است منجر به رد شدن پرونده یا شکست در کسب‌وکار شود. در ادامه به برخی خطاهای رایج اشاره می‌کنیم.
انتخاب استان نامناسب
یکی از رایج‌ترین اشتباهات، انتخاب استانی است که با شرایط متقاضی هم‌خوانی ندارد. هر استان کانادا برنامه‌های سرمایه گذاری مخصوص به خود را دارد و حداقل سرمایه، دارایی خالص، شرایط زبان و حتی نوع کسب‌وکارهای مورد تأیید متفاوت است.
برای نمونه، برخی استان‌ها مانند بریتیش کلمبیا روی حوزه‌های فناوری تمرکز دارند، در حالی که استان‌هایی مانند ساسکاچوان بیشتر بر کشاورزی و صنایع سنتی تأکید می‌کنند. اگر متقاضی بدون بررسی دقیق، استان نادرستی را انتخاب کند، احتمال ریجکت شدن یا دشواری در مدیریت کسب‌وکار افزایش می‌یابد. پیش از هر اقدامی، باید استان مورد نظر را با دقت بررسی کرد و آن را با سابقه و توانایی‌های شخصی هماهنگ ساخت.
عدم آشنایی با قوانین مالیاتی کانادا
یکی دیگر از اشتباهات رایج متقاضیان مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری، بی‌توجهی به قوانین مالیاتی این کشور است. کانادا نظام مالیاتی دقیقی دارد و افراد مقیم مالیاتی موظف‌اند درآمد جهانی خود را گزارش کنند. برخی متقاضیان تنها به فکر سرمایه‌گذاری اولیه هستند و تصور می‌کنند مالیات محدود به همان کسب‌وکار داخل کانادا خواهد بود، در حالی‌که ممکن است سود بانکی یا اجاره ملک در کشور مبدأ نیز مشمول مالیات شود.
عدم آگاهی از این موضوع می‌تواند مشکلات جدی در زمان تمدید اقامت یا درخواست شهروندی ایجاد کند. آشنایی اولیه با مقررات مالیاتی، بخش مهمی از آمادگی برای سرمایه گذاری در کانادا است.
نادیده گرفتن الزامات زبان
بسیاری از متقاضیان تصور می‌کنند که سرمایه کافی جایگزین دانش زبان می‌شود. در حالی که بیشتر استان‌ها دست‌کم سطحی از زبان انگلیسی یا فرانسوی (به طور معمول CLB 4 یا 5) را الزامی می‌دانند.
فراتر از مدارک رسمی، نداشتن توانایی ارتباط روزمره در محیط کار و جامعه، مدیریت کسب‌وکار را دشوار می‌کند. حتی یک طرح تجاری قوی نیز بدون توانایی برقراری ارتباط مؤثر با کارکنان، مشتریان و نهادهای دولتی ممکن است با شکست روبه‌رو شود.
بی‌توجهی به الزام حضور فیزیکی
یکی از شروط اصلی در بیشتر برنامه‌های سرمایه گذاری، حضور واقعی متقاضی در کانادا و مدیریت فعال کسب‌وکار است. بعضی افراد تصور می‌کنند می‌توانند سرمایه‌گذاری را از راه دور انجام دهند و بیشتر زمان خود را در کشور مبدأ بگذرانند. این رویکرد به طور معمول باعث ریجکتی در تمدید مجوز یا رد درخواست اقامت دائم می‌شود.
برای موفقیت در مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری، باید از ابتدا برنامه‌ریزی کرد که بخش قابل توجهی از زمان در کانادا سپری شود و مدیریت کسب‌وکار به شکل واقعی انجام گیرد.
ارتباط با ما
برای دریافت مشاوره و انواع خدمات مهاجرتی از طریق شرکت کنپارس می‌توانید با شماره‌های زیر تماس بگیرید. می‌توانید در دایرکت اینستاگرام اطلاعات تماس خود را ارسال کنید یا فرم ارزیابی رایگان ما را پر فرمایید تا در اولین فرصت با شما تماس بگیریم.
همچنین می‌توانید پرسش‌های خود را از طریق شماره‌های واتساپ
(کافی است همین حالا شماره تماس‌ها را لمس کنید)
از ما بپرسید و پاسخ آنها را از طریق همین شماره‌ها دریافت کنید.
پرسش‌های رایج درباره مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری
خیر. حداقل سرمایه بسته به استان متفاوت است. در برخی استان‌ها از حدود ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار دلار کانادا می‌توان وارد شد. البته استان‌های بزرگ‌تر مانند انتاریو یا بریتیش کلمبیا به طور معمول سرمایه بیشتری می‌خواهند.
خیر. خلاف بعضی کشورهای اروپایی، خرید ملک در کانادا به‌تنهایی اقامت یا ویزای سرمایه‌گذاری نمی‌دهد. باید از طریق برنامه‌های رسمی استانی یا فدرال اقدام کرد.
بله. بیشتر برنامه‌ها حداقل سطح زبان (به طور معمول CLB 4 یا 5) می‌خواهند. دانستن زبان برای مدیریت کسب‌وکار و زندگی در کانادا ضروری است.
بله. همسر و فرزندان وابسته (به طور معمول زیر ۲۲ سال) می‌توانند همراه متقاضی اصلی اقامت دریافت کنند.
بله. همسر به طور معمول همراه با متقاضی اصلی، مجوز کار باز (Open Work Permit) می‌گیرد و می‌تواند در هر حوزه‌ای کار کند. در برخی برنامه‌ها نیز به طور مستقیم اقامت دائم کانادا را دریافت می‌کند.
خیر. در بیشتر برنامه‌ها ابتدا مجوز کار موقت داده می‌شود. بعد از راه‌اندازی و مدیریت موفق کسب‌وکار، امکان درخواست اقامت دائم وجود دارد.
بله. متقاضی باید به‌طور واقعی در استان مورد نظر زندگی کند و مدیریت فعال بیزینس را بر عهده داشته باشد.
بله. بیشتر استان‌ها انتظار دارند متقاضی تجربه مدیریت یا مالکیت کسب‌وکار داشته باشد. این موضوع در ارزیابی پرونده بسیار مهم است.
در این حالت احتمالاً پرونده اقامت دائم رد خواهد شد. چون شرط اصلی، موفقیت در اجرای طرح کسب‌وکار است.
خیر. سرمایه‌گذاری در بورس یا سایر ابزارهای مالی به‌تنهایی منجر به اقامت نمی‌شود. باید از طریق برنامه‌های رسمی مهاجرتی اقدام کرد.
خیر. سرمایه‌گذاری به معنی پذیرش ریسک است. دولت کانادا اصل سرمایه یا سود را تضمین نمی‌کند.
بله. پس از دریافت اقامت (حتی در مرحله مجوز کار)، فرزندان می‌توانند از مدارس دولتی کانادا به صورت رایگان استفاده کنند.
بله. پس از ورود و دریافت مجوز اقامت یا کار، خانواده تحت پوشش سیستم درمانی استانی قرار می‌گیرند.
خیر. الزام به مدرک دانشگاهی وجود ندارد، اما تجربه مدیریتی و توان مالی شرط اصلی است.
بله. در بیشتر موارد امکان تجدیدنظر یا ارسال درخواست جدید وجود دارد. البته باید دلیل ریجکت بررسی و رفع شود.
پاسخ قطعی ندارد. انتخاب استان بستگی به بودجه، تجربه، علاقه به نوع کسب‌وکار و حتی سبک زندگی خانواده دارد. برای بعضی‌ها استان‌های پرجمعیت مانند انتاریو مناسب‌تر است و برای برخی استان‌های کوچک‌تر با هزینه کمتر.
