ویزای همراه کانادا
ویزای همراه کانادا یکی از انواع ویزاهای موقت است که به افراد امکان میدهد به اعضای خانواده خود، مانند همسر، شریک زندگی، یا فرزندان وابسته، که در کانادا اقامت دائم دارند یا مشغول تحصیل و کار هستند، بپیوندند.
هدف اصلی این ویزا حفظ اتحاد خانوادگی و حمایت از افرادی است که قصد دارند برای مدت مشخصی در کنار عزیزانشان در کانادا زندگی کنند. این ویزا به طور معمول برای همسران، شریک زندگی، یا فرزندان وابسته صادر می‌شود. در این مقاله، به بررسی شرایط دریافت ویزای همراه کانادا، مدارک مورد نیاز، مراحل درخواست، و موانع احتمالی مانند مشکلات مالی یا نقص مدارک خواهیم پرداخت.
ویزای همراه چیست؟
ویزای همراه کانادا یکی از گزینه‌های مهاجرتی است که به افراد اجازه میدهد برای مدت مشخصی در کنار اعضای خانواده خود در کانادا زندگی کنند. این ویزا برای افرادی طراحی شده است که یکی از اعضای نزدیک خانواده‌شان، مانند همسر، شریک زندگی، فرزند، یا والدین، در کانادا اقامت دارند، مشغول به تحصیل یا کار هستند. هدف این ویزا، ایجاد امکان اتحاد خانوادگی و حمایت از روابط نزدیک خانوادگی است. در این بخش، به این می‌پردازیم که منظور از «همراه» چیست و چه کسانی میتوانند برای دریافت ویزای همراه کانادا اقدام کنند.
منظور از همراه در ویزای همراه کانادا کیست؟
در چارچوب قوانین مهاجرتی کانادا، «همراه» به فردی اشاره دارد که رابطه‌ای نزدیک و قانونی با شخص اصلی (کسی که در کانادا اقامت دارد یا اجازه کار/تحصیل دارد) برقرار کرده است. این رابطه میتواند خانوادگی یا عاطفی باشد و به طور معمول شامل همسر یا شریک زندگی می‌شود؛ همسر قانونی (کسی که ازدواج رسمی با او ثبت شده) یا شریک زندگی که دست‌کم یک سال با فرد اصلی زندگی مشترک داشته و این رابطه قابل اثبات باشد، میتواند به‌عنوان همراه شناخته شود.
برای نمونه
اگر همسر شما با ویزای کار یا تحصیل در کانادا حضور دارد، شما می‌توانید برای ویزای همراه کانادا درخواست دهید. همچنین، فرزندان وابسته، یعنی فرزندان زیر ۲۲ سال که مجرد هستند و از نظر مالی به والدین خود وابسته‌اند، میتوانند به‌عنوان همراه درخواست ویزای همراه کانادا کنند. این شامل فرزندان بیولوژیکی یا فرزندخوانده‌های قانونی می‌شود. برای نمونه، اگر والدی با ویزای تحصیلی کانادا مشغول تحصیل است، فرزندان او میتوانند با ویزای همراه به او ملحق شوند. در موارد خاص، والدین یا پدربزرگ/مادربزرگ فرد اصلی نیز ممکن است واجد شرایط دریافت ویزای همراه کانادا باشند، به‌ویژه اگر وابستگی مالی یا عاطفی قوی به فرد اصلی اثبات شود. با این حال، این مورد کمتر رایج است و شرایط سخت‌گیرانه‌تری دارد.
چه کسانی میتوانند از ویزای همراه کانادا استفاده کنند؟
ویزای همراه کانادا به طور معمول برای افرادی صادر می‌شود که فرد اصلی (مانند همسر یا والدین) دارای یکی از انواع ویزاهای معتبر کانادا، مانند ویزای کار، ویزای تحصیلی، یا اقامت دائم باشد. برای نمونه، اگر شخصی با ویزای کار در کانادا مشغول به فعالیت است، همسر یا فرزندان او میتوانند درخواست ویزای همراه کنند تا به او بپیوندند. این ویزا به همراه اجازه میدهد در کانادا اقامت داشته باشد، و در برخی موارد، امکان کار یا تحصیل نیز برای او فراهم می‌شود. به‌طور کلی، همراه باید رابطه خود با فرد اصلی را با مدارک معتبر اثبات کند. این مدارک میتواند شامل گواهی ازدواج، اسناد زندگی مشترک، یا مدارک هویتی فرزندان باشد. همچنین، همراه باید نشان دهد که هدفش از دریافت ویزای همراه، اقامت موقت کانادا در کنار خانواده است و قصد ماندن دائم (بدون مجوز) در کانادا را ندارد.
شرایط عمومی برای همراهان
برای دریافت ویزای همراه کانادا، همراه باید شرایط خاصی را برآورده کند. این شرایط شامل ارائه اسناد معتبری است که رابطه خانوادگی یا عاطفی با فرد اصلی را تأیید کند، برای نمونه، گواهی ازدواج برای همسر یا شناسنامه برای فرزندان. همچنین، فرد اصلی باید نشان دهد که توانایی حمایت مالی از همراه را دارد تا اطمینان حاصل شود که همراه به سیستم رفاهی کانادا وابسته نخواهد شد. علاوه بر این، همراه باید اثبات کند که پس از پایان اعتبار ویزا، کانادا را ترک خواهد کرد، مگر اینکه شرایط جدیدی برای اقامت ایجاد شود.
چرا ویزای همراه کانادا مهم است؟
ویزای همراه کانادا به افراد کمک می‌کند تا از دوری و جدایی از عزیزانشان جلوگیری کنند. برای بسیاری از مهاجران، حضور در کنار خانواده در کشوری جدید، از نظر عاطفی و روانی اهمیت زیادی دارد. این ویزا به همراهان این امکان را میدهد که در کنار فرد اصلی زندگی کنند، و در برخی موارد، حتی فرصت کار یا تحصیل در کانادا را نیز به دست آورند. برای نمونه، همسری که با ویزای همراه به کانادا می‌آید، ممکن است بتواند برای ویزای کار باز (Open Work Permit) درخواست دهد و در کانادا مشغول به کار شود.
انواع ویزای همراه کانادا
ویزای همراه کانادا شامل انواع مختلفی است که هر یک برای شرایط خاصی طراحی شده‌اند. در ادامه، به بررسی دو نوع رایج ویزای همراه، یعنی ویزای همسر دانشجوی کانادا و ویزای گاردین و کاستودین، می‌پردازیم.
ویزای همسر دانشجوی کانادا
ویزای همراه کانادا برای همسر دانشجویان بین‌المللی یکی از محبوب‌ترین انواع ویزای همراه است. این ویزا به طور معمول به‌صورت مجوز کار باز (Open Work Permit – OWP) صادر می‌شود که به همسر دانشجو اجازه میدهد به‌صورت تمام‌وقت در کانادا کار کند. این مجوز به طور معمول تا پایان دوره تحصیل دانشجو معتبر است و نیازی به پیشنهاد شغلی (Job Offer) ندارد. برای درخواست این نوع ویزای همراه کانادا، همسر باید رابطه قانونی خود با دانشجو را (مانند گواهی ازدواج یا مدارک زندگی مشترک) اثبات کند. همچنین، دانشجو باید دارای ویزای تحصیلی معتبر از یک موسسه آموزشی معتبر (DLI) باشد. این ویزا به همسر دانشجو امکان میدهد در کنار همسر خود زندگی کند و از نظر مالی به خانواده کمک کند، که این امر برای بسیاری از خانواده‌ها مزیت بزرگی محسوب می‌شود.
ویزای گاردین و کاستودین چیست؟
در زمینه ویزای همراه کانادا، اصطلاحات «گاردین» و «کاستودین» اغلب برای دانش‌آموزان زیر سن قانونی (به طور معمول زیر ۱۹ سال) که قصد تحصیل در کانادا را دارند، استفاده می‌شوند.
گاردین
گاردین به والدین یا سرپرست قانونی دانش‌آموزی گفته می‌شود که برای همراهی فرزند زیر سن قانونی خود به کانادا سفر می‌کند. این فرد مسؤولیت مراقبت از دانش‌آموز را در کانادا بر عهده دارد. ویزای گاردین در واقع همان ویزای همراه دانش‌آموز است که به‌صورت ویزای توریستی صادر می‌شود و اجازه کار به گاردین نمی‌دهد. برای نمونه، والدینی که فرزندشان در یک مدرسه کانادایی تحصیل می‌کند، میتوانند با ارائه مدارک لازم، مانند نامه پذیرش تحصیلی فرزند و تمکن مالی، این ویزا را دریافت کنند.
کاستودین
کاستودین فردی است که در کانادا ساکن است و در صورتی که والدین نتوانند همراه فرزند خود به کانادا سفر کنند، به‌عنوان قیم قانونی دانش‌آموز زیر سن قانونی معرفی می‌شود. این فرد میتواند یکی از بستگان یا فردی مورد اعتماد باشد که مسؤولیت قانونی دانش‌آموز را بر عهده می‌گیرد. کاستودین نیازی به ویزای همراه ندارد، زیرا به طور معمول شهروند یا مقیم دائم کانادا است. در برخی موارد، مدارس یا خانواده‌های میزبان (Home Stay) نیز میتوانند نقش کاستودین را ایفاء کنند.
بنابراین، ویزای گاردین به‌صورت یک نوع ویزای جداگانه تعریف نشده است، بلکه همان ویزای توریستی (TRV) است که برای والدین یا قیم قانونی دانش‌آموز صادر می‌شود. این ویزا برای والدینی مناسب است که می‌خواهند در کنار فرزند دانش‌آموز خود باشند. اما اگر والدین نتوانند همراه فرزند باشند، معرفی یک کاستودین در کانادا الزامی است.
ویزای بازدید یا توریستی همراه کانادا
ویزای بازدید یا توریستی همراه کانادا یکی از انواع ویزای همراه کانادا است که به اعضای خانواده، مانند والدین، همسر یا فرزندان، اجازه میدهد برای مدت محدودی به فرد اصلی که در کانادا اقامت دارد، ملحق شوند. این ویزا که به‌عنوان ویزای اقامت موقت (Temporary Resident Visa – TRV) شناخته می‌شود، برای افرادی طراحی شده که قصد دارند به‌صورت موقت در کنار خانواده خود در کانادا باشند، بدون اینکه هدفشان اقامت دائم یا کار باشد.
ویزای بازدید همراه کانادا چیست؟
ویزای بازدید همراه کانادا به اعضای خانواده فرد اصلی (کسی که با ویزای تحصیلی، کاری یا اقامت دائم در کانادا حضور دارد) اجازه میدهد برای دیدار یا اقامت کوتاه‌مدت به کانادا سفر کنند. این ویزا به طور معمول برای مدت ۶ ماه صادر می‌شود، اما بسته به شرایط، مانند مدت ویزای فرد اصلی یا هدف سفر، قابل تمدید است. برای نمونه، والدینی که می‌خواهند در مراسم فارغ‌التحصیلی فرزند دانشجوی خود شرکت کنند یا همسری که قصد دارد برای مدت کوتاهی در کنار شریک زندگی خود باشد، میتوانند برای این نوع ویزای کانادا اقدام کنند. این ویزا به همراهان اجازه کار یا تحصیل در کانادا را نمی‌دهد، مگر اینکه درخواست مجوز جداگانه‌ای ارائه شود. هدف اصلی این ویزا، حفظ ارتباط خانوادگی و حمایت عاطفی از فرد اصلی است که در کانادا مشغول به فعالیت است.
شرایط دریافت ویزای بازدید همراه کانادا
برای موفقیت در دریافت ویزای بازدید همراه کانادا، متقاضیان باید شرایط زیر را برآورده کنند: تمکن مالی (متقاضی یا فرد اصلی باید ثابت کند که توانایی مالی برای پوشش هزینه‌های اقامت، مانند محل زندگی، غذا و ترابری را دارد. ارائه مدارکی مانند گردش حساب بانکی یا نامه حمایت مالی از فرد اصلی ضروری است)، هدف موقت اقامت (متقاضی باید نشان دهد که قصد اقامت دائم در کانادا را ندارد و پس از پایان اعتبار ویزا به کشور خود بازمی‌گردد. این موضوع میتواند با ارائه مدارکی مانند قرارداد کاری یا مالکیت املاک در کشور مبدأ اثبات شود)، مدارک هویتی و رابطه خانوادگی (اسنادی مانند گذرنامه معتبر، گواهی ازدواج، یا شناسنامه برای تأیید رابطه خانوادگی لازم است) و دعوت‌نامه (در صورت نیاز) (اگرچه دعوت‌نامه از فرد اصلی در کانادا الزامی نیست، ارائه آن میتواند شانس دریافت ویزای همراه کانادا را افزایش دهد. این نامه باید جزئیاتی مانند هدف سفر، مدت اقامت، و اطلاعات فرد اصلی را شامل شود).
چه کسانی میتوانند برای ویزای بازدید همراه کانادا اقدام کنند؟
ویزای بازدید همراه کانادا برای اعضای نزدیک خانواده فرد اصلی، مانند والدین یا پدربزرگ/مادربزرگ (والدینی که می‌خواهند برای دیدار فرزند خود که در کانادا تحصیل یا کار می‌کند، به این کشور سفر کنند، میتوانند این ویزا را درخواست کنند)، همسر یا شریک زندگی (همسر قانونی یا شریک زندگی که رابطه آنها با فرد اصلی قابل اثبات باشد، میتوانند برای اقامت موقت اقدام کنند) و فرزندان وابسته (فرزندان زیر ۲۲ سال که از نظر مالی به فرد اصلی وابسته هستند، نیز واجد شرایط این ویزا هستند)، مناسب است. برای دریافت این نوع ویزای همراه کانادا، متقاضی باید رابطه خود با فرد اصلی را با مدارکی مانند گواهی ازدواج، شناسنامه، یا اسناد زندگی مشترک اثبات کند. همچنین، باید نشان دهد که پس از پایان دوره اقامت، کانادا را ترک خواهد کرد.
محدودیت‌ها و نکات مهم
ویزای بازدید همراه کانادا محدودیت‌هایی دارد که متقاضیان باید به آنها توجه کنند. این ویزا اجازه کار یا تحصیل تمام‌وقت را نمی‌دهد، و همراهان برای فعالیت‌های کاری یا تحصیلی نیاز به مجوزهای جداگانه دارند. همچنین، تمدید این ویزا به شرایط فرد اصلی و تصمیم اداره مهاجرت کانادا (IRCC) بستگی دارد. برای نمونه، اگر فرد اصلی دارای ویزای تحصیلی باشد و دوره تحصیل او تمدید شود، همراه ممکن است بتواند ویزای خود را نیز تمدید کند. یکی از چالش‌های رایج در دریافت این نوع ویزای همراه کانادا، اثبات قصد بازگشت به کشور مبدأ است. اگر افسر مهاجرت تشخیص دهد که متقاضی ممکن است پس از پایان ویزا در کانادا بماند، درخواست ویزا رد خواهد شد. بنابراین، ارائه مدارک قوی، مانند وابستگی‌های خانوادگی یا شغلی در کشور مبدأ، بسیار مهم است.
کاربردهای ویزای بازدید همراه کانادا
این نوع ویزای همراه کانادا برای موقعیت‌های مختلفی مناسب است، از جمله حمایت عاطفی (والدینی که می‌خواهند در مراحل اولیه اقامت فرزندشان در کانادا، مانند شروع تحصیل یا کار، در کنار او باشند)، شرکت در رویدادهای خانوادگی (مانند مراسم فارغ‌التحصیلی، عروسی، یا تولد فرزندان) و اقامت کوتاه‌مدت خانوادگی (برای همسرانی که قصد دارند برای مدت محدودی در کنار شریک زندگی خود باشند، بدون نیاز به ویزای کار یا تحصیل).
ویزای همسر نیروی کار کانادا
ویزای همسر نیروی کار کانادا یکی از انواع روش‌های مهاجرت به کانادا است که به همسر یا شریک زندگی نیروی کار خارجی در کانادا اجازه میدهد در این کشور اقامت داشته باشد و در بسیاری از موارد، مشغول به کار شود. این ویزا به طور معمول به‌صورت مجوز کار باز (Spouse Open Work Permit – SOWP) صادر می‌شود و به همسر نیروی کار امکان میدهد بدون نیاز به پیشنهاد شغلی برای هر کارفرمایی در کانادا کار کند. از تاریخ ۲۱ ژانویه ۲۰۲۵، شرایط این ویزا تغییر کرده و به مشاغل خاصی در سیستم طبقه‌بندی ملی مشاغل (NOC) محدود شده است. در این بخش، به جزئیات ویزای همراه کانادا برای همسر نیروی کار و لیست مشاغل واجد شرایط در سطوح TEER 2 و TEER 3 می‌پردازیم.
ویزای همسر نیروی کار کانادا چیست؟
ویزای همسر نیروی کار کانادا به همسر یا شریک زندگی نیروی کاری که دارای مجوز کار معتبر در کانادا است، اجازه میدهد به او ملحق شود. این ویزا به طور معمول به‌صورت مجوز کار باز (SOWP) ارائه می‌شود که امکان کار تمام‌وقت را برای هر کارفرمایی میدهد. برای دریافت این نوع ویزای همراه کانادا، نیروی کار اصلی باید در مشاغلی مشغول باشد که در سیستم طبقه‌بندی ملی مشاغل (NOC) در سطوح TEER 0، 1، 2 یا 3 قرار دارند. مجوز کار نیروی کار اصلی باید دست‌کم ۱۶ ماه اعتبار باقی‌مانده داشته باشد. این شرایط از ۲۱ ژانویه ۲۰۲۵ اعمال شده‌اند و هدف آنها تقویت نیازهای بازار کار است. پیش از این تغییرات، همسران نیروی کار خارجی بدون توجه به سطح شغلی فرد اصلی می‌توانستند برای SOWP اقدام کنند. اما اکنون، تنها مشاغل خاصی در سطوح TEER 2 و TEER 3 واجد شرایط هستند که در ادامه توضیح داده می‌شوند.
لیست مشاغل واجد شرایط TEER 2 برای ویزای همراه کانادا
سطح TEER 2 در سیستم طبقه‌بندی ملی مشاغل (NOC) شامل مشاغلی است که نیاز به تحصیلات پس از متوسطه (مانند دیپلم کالج) یا چند سال تجربه کاری دارند. این مشاغل به طور معمول در بخش‌هایی با کمبود نیروی کار یا اولویت‌های اقتصادی کانادا قرار دارند. برای دریافت ویزای همسر نیروی کار کانادا، نیروی کار اصلی باید در یکی از مشاغل TEER 2 مشغول باشد که توسط اداره مهاجرت تأیید شده است.
برخی از نمونه‌های این مشاغل عبارت‌اند از: تکنسین‌ها و تعمیرکاران (مانند تکنسین‌های برق، ابزار دقیق، یا اویونیک هواپیما)، مشاغل مراقبت‌های بهداشتی (مانند تکنسین‌های آزمایشگاه پزشکی یا تکنسین‌های داروسازی)، مشاغل آموزشی (مانند مربیان مهدکودک یا دستیاران آموزشی) و مشاغل فنی و ساخت‌وساز (مانند ناظران ساخت‌وساز یا تکنسین‌های مهندسی عمران). دولت کانادا فهرست کاملی از مشاغل واجد شرایط TEER 2 را منتشر کرده است که با اولویت‌های اقتصادی، مانند مراقبت‌های بهداشتی، ساخت‌وساز، و فناوری، هماهنگی دارند. برای اطمینان از واجد شرایط بودن، نیروی کار اصلی باید مدارک کاری، مانند قرارداد کار یا نامه کارفرما، ارائه دهد که نشان‌دهنده اشتغال در یکی از این مشاغل باشد.
لیست مشاغل واجد شرایط TEER 3 برای ویزای همراه کانادا
سطح TEER 3 شامل مشاغلی است که نیاز به آموزش کوتاه‌مدت در محل کار یا مدرک دیپلم دارند و به طور معمول در بخش‌هایی با تقاضای بالا در بازار کار کانادا قرار دارند. این مشاغل نیز برای دریافت ویزای همسر نیروی کار کانادا واجد شرایط هستند، مشروط بر اینکه نیروی کار اصلی در یکی از این مشاغل مشغول باشد و دست‌کم ۱۶ ماه اعتبار مجوز کار داشته باشد.
نمونه‌هایی از مشاغل TEER 3 عبارت‌اند از: مشاغل مراقبت‌های بهداشتی (مانند دستیاران پرستاری یا کمک‌پرستاران)، مشاغل ساخت‌وساز (مانند کارگران ساختمانی ماهر یا نجارها)، مشاغل منابع طبیعی (مانند تکنسین‌های استخراج منابع یا کارگران جنگل‌داری) و مشاغل خدماتی (مانند سرآشپزها یا تکنسین‌های خدمات غذایی). فهرست کامل مشاغل TEER 3 توسط اداره مهاجرت منتشر شده و شامل مشاغلی است که با نیازهای بازار کار کانادا، به‌ویژه در بخش‌های فنی، بهداشتی، و منابع طبیعی، هم‌راستا هستند. متقاضیان باید اطمینان حاصل کنند که شغل نیروی کار اصلی در این فهرست قرار دارد و مدارک مربوطه، مانند شرح وظایف شغلی، ارائه شود.
شرایط دریافت ویزای همسر نیروی کار کانادا
برای دریافت این نوع ویزای همراه کانادا، همسر باید شرایط زیر را برآورده کند: رابطه قانونی (رابطه همسر یا شریک زندگی با نیروی کار اصلی باید با مدارکی مانند گواهی ازدواج یا اسناد زندگی مشترک (برای دست‌کم یک سال) اثبات شود)، مجوز کار معتبر نیروی کار اصلی (نیروی کار اصلی باید در مشاغل TEER 0، 1، 2 یا 3 مشغول باشد و دست‌کم ۱۶ ماه اعتبار باقی‌مانده در مجوز کار خود داشته باشد)، تمکن مالی (اگرچه الزام تمکن مالی برای SOWP کمتر سخت‌گیرانه است، اما نیروی کار اصلی یا همسر باید توانایی پوشش هزینه‌های زندگی را نشان دهند) و مدارک هویتی (گذرنامه معتبر، عکس، و فرم‌های درخواست ویزای همراه کانادا (مانند فرم IMM 1295) باید ارائه شوند).
محدودیت‌ها و نکات مهم
از ۲۱ ژانویه ۲۰۲۵، فرزندان وابسته دیگر واجد شرایط دریافت مجوز کار باز همراه نیستند و این ویزا تنها به همسر یا شریک زندگی محدود شده است. مجوزهای کاری که پیش از ۲۱ ژانویه ۲۰۲۵ صادر شده‌اند و هنوز معتبر هستند، تحت تأثیر این تغییرات قرار نمی‌گیرند و مشروط بر رعایت شرایط پیشین، قابل تمدید هستند. مشاغل در سطوح TEER 4 و TEER 5 (مانند مشاغل خدماتی ساده یا کارگری) دیگر واجد شرایط برای درخواست ویزای همسر نیروی کار کانادا نیستند. اگر نیروی کار اصلی همچنان در مشاغل واجد شرایط مشغول باشد و مجوز کار او تمدید شود، همسر میتواند برای تمدید ویزای همراه کانادا اقدام کند.
چرا ویزای همسر نیروی کار کانادا مهم است؟
این نوع ویزای همراه کانادا به همسران نیروی کار خارجی امکان میدهد نه‌تنها در کنار شریک زندگی خود باشند، بلکه از طریق کار در کانادا به اقتصاد خانواده کمک کنند. این ویزا به‌ویژه برای خانواده‌هایی که می‌خواهند در کانادا زندگی مشترک داشته باشند، بدون نیاز به پیشنهاد شغلی، بسیار ارزشمند است. با این حال، محدود شدن مشاغل واجد شرایط به TEER 0 تا 3 نیازمند بررسی دقیق شغل نیروی کار اصلی است.
نحوه درخواست ویزای همراه کانادا
درخواست ویزای همراه کانادا فرآیندی است که به اعضای خانواده، مانند همسر، شریک زندگی، فرزندان وابسته یا والدین، اجازه میدهد به فرد اصلی که در کانادا اقامت دارد، ملحق شوند. این ویزا میتواند به‌صورت ویزای توریستی (TRV)، مجوز کار باز (SOWP)، یا در موارد خاص، ویزای تحصیلی باشد. فرآیند درخواست ویزای همراه کانادا بسته به اینکه به‌صورت همزمان با ویزای فرد اصلی ارائه شود یا به‌صورت جداگانه، متفاوت است. در این بخش، نحوه درخواست ویزای همراه کانادا، شامل درخواست همزمان و درخواست جداگانه، با زبانی ساده و قابل فهم برای متقاضیان عام توضیح داده می‌شود.
مراحل کلی درخواست ویزای همراه کانادا
برای درخواست ویزای همراه کانادا، ابتدا مشخص کنید که کدام نوع ویزای همراه کانادا (مانند ویزای توریستی، مجوز کار باز، یا ویزای تحصیلی) برای شما مناسب است. این بستگی به رابطه شما با فرد اصلی و هدف اقامت (مانند دیدار، کار یا تحصیل) دارد. مدارک مورد نیاز شامل گذرنامه معتبر، مدارک اثبات رابطه با فرد اصلی (مانند گواهی ازدواج یا شناسنامه)، تمکن مالی، و مدارک مربوط به وضعیت فرد اصلی (مانند ویزای کاری یا تحصیلی) است.
فرم‌های مربوطه، مانند IMM 1295 (برای مجوز کار) یا IMM 5257 (برای ویزای توریستی)، به طور دقیق تکمیل شوند. هزینه‌های بررسی درخواست (مانند ۱۰۰ دلار کانادا برای ویزای توریستی یا ۱۵۵ دلار برای مجوز کار) باید پرداخت شود. درخواست میتواند به‌صورت آنلاین از طریق پورتال اداره مهاجرت یا در برخی موارد، به‌صورت کاغذی از طریق مراکز درخواست ویزا (VAC) ارسال شود. متقاضیان ممکن است نیاز به ارائه اطلاعات بیومتریک یا شرکت در مصاحبه داشته باشند. زمان بررسی درخواست بسته به نوع ویزا و کشور مبدأ متفاوت است و ممکن است از چند هفته تا چند ماه طول بکشد.
شرایط ویزای همراه کانادا
ویزای همراه کانادا به اعضای خانواده، مانند همسر، شریک زندگی، فرزندان وابسته یا والدین، اجازه میدهد تا به فرد اصلی که در کانادا اقامت دارد یا مشغول به تحصیل و کار است، ملحق شوند. این ویزا میتواند به‌صورت ویزای توریستی (TRV)، مجوز کار باز (SOWP)، یا در موارد خاص، ویزای تحصیلی باشد. دریافت ویزای همراه کانادا نیازمند رعایت شرایط خاصی است که توسط اداره مهاجرت تعیین شده‌اند. در این بخش، شرایط عمومی و خاص برای دریافت ویزای همراه کانادا با زبانی ساده و قابل فهم برای متقاضیان عام توضیح داده می‌شود.
مدت زمان صدور ویزای همراه کانادا
مدت زمان صدور ویزای همراه کانادا به عوامل مختلفی مانند نوع ویزا، کشور مبدأ متقاضی، کامل بودن مدارک، و حجم درخواست‌های اداره مهاجرت بستگی دارد. این ویزا که به اعضای خانواده مانند همسر، شریک زندگی، فرزندان وابسته یا والدین اجازه میدهد به فرد اصلی در کانادا ملحق شوند، میتواند به‌صورت ویزای توریستی (TRV)، مجوز کار باز (SOWP)، یا ویزای تحصیلی باشد. در این بخش، مدت زمان بررسی انواع ویزای همراه کانادا و عوامل تأثیرگذار بر آن با زبانی ساده و محترمانه برای مخاطبان عام توضیح داده می‌شود.
مدت زمان صدور انواع ویزای همراه کانادا
مدت زمان پردازش ویزای همراه کانادا بسته به نوع ویزا متفاوت است. در زیر، زمان‌بندی تقریبی برای هر نوع آورده شده است.
ویزای توریستی همراه (TRV): مدت زمان پردازش این ویزا به طور معمول بین ۲ تا ۸ هفته طول می‌کشد، اما در برخی موارد ممکن است تا ۱۲ هفته یا بیشتر ادامه یابد. این نوع ویزای همراه کانادا برای والدین، همسر یا فرزندان وابسته‌ای که قصد اقامت موقت دارند، صادر می‌شود و زمان بررسی آن به کشور مبدأ بستگی دارد. برای نمونه، متقاضیان از کشورهایی با حجم درخواست بالا (مانند هند یا چین) ممکن است زمان بیشتری منتظر بمانند. لازم به ذکر است که ارائه اطلاعات بیومتریک (انگشت‌نگاری) که به طور معمول ظرف ۳۰ روز پس از درخواست انجام می‌شود، میتواند به زمان کل اضافه کند.
مجوز کار باز همسر (SOWP): مدت زمان پردازش این مجوز به طور معمول بین ۳ تا ۶ ماه طول می‌کشد، اما از ژانویه ۲۰۲۵، با توجه به محدودیت‌های جدید (مانند محدود شدن به مشاغل TEER 0-3)، ممکن است زمان بررسی طولانی‌تر شود. این نوع ویزای همراه کانادا برای همسر یا شریک زندگی نیروی کار یا دانشجوی بین‌المللی صادر می‌شود. اگر درخواست همزمان با ویزای فرد اصلی ارائه شود، زمان بررسی ممکن است کوتاه‌تر باشد و بین ۲ تا ۴ ماه به طول انجامد. تأخیر در ارائه مدارک فرد اصلی، مانند قرارداد کاری، میتواند پردازش را طولانی‌تر کند.
ویزای همراه دانش‌آموز (والدین یا گاردین): مدت زمان پردازش این ویزا به طور معمول بین ۲ تا ۱۰ هفته طول می‌کشد، که مشابه ویزای توریستی است. این ویزای همراه کانادا برای والدینی که فرزند زیر سن قانونی آنها در مدارس کانادا تحصیل می‌کند، صادر می‌شود. زمان بررسی به عواملی مانند فصل درخواست و کامل بودن مدارک بستگی دارد. ارائه نامه پذیرش تحصیلی فرزند و تمکن مالی میتواند فرآیند را تسریع کند.
عوامل تأثیرگذار بر مدت زمان صدور ویزای همراه کانادا
چندین عامل میتوانند بر مدت زمان پردازش ویزای همراه کانادا تأثیر بگذارند. کشور مبدأ یکی از این عوامل است؛ متقاضیان از کشورهایی با حجم درخواست بالا یا روابط دیپلماتیک پیچیده ممکن است زمان انتظار بیشتری داشته باشند. برای نمونه، طبق اطلاعات اداره مهاجرت (تا آگوست ۲۰۲۵)، زمان پردازش برای متقاضیان ایرانی ممکن است بین ۸ تا ۱۶ هفته باشد، در حالی که برای کشورهای اروپایی ممکن است ۴ تا ۸ هفته باشد. کامل بودن مدارک نیز بسیار مهم است؛ مدارک ناقص یا نادرست، مانند عدم ارائه گواهی ازدواج یا تمکن مالی، میتواند باعث تأخیر یا درخواست مدارک اضافی شود.
فصل‌های شلوغ نیز بر زمان پردازش تأثیر می‌گذارند؛ ماه‌های تابستان (ژوئن تا آگوست) و پایان سال (نوامبر تا دسامبر) به دلیل حجم بالای درخواست‌ها، زمان بررسی طولانی‌تری دارند. درخواست در بهار یا پاییز میتواند سریع‌تر پردازش شود. وضعیت فرد اصلی نیز حائز اهمیت است؛ اگر ویزای فرد اصلی (تحصیلی یا کاری) در حال بررسی یا نزدیک به انقضا باشد، ممکن است پردازش ویزای همراه کانادا به تأخیر بیفتد. در نهایت، نیاز به مصاحبه یا بررسی اضافی نیز میتواند زمان پردازش را افزایش دهد، زیرا در برخی موارد، اداره مهاجرت ممکن است مصاحبه یا بررسی امنیتی بیشتری درخواست کند.
راهکارهای کاهش زمان انتظار
برای کاهش مدت زمان صدور ویزای همراه کانادا، متقاضیان میتوانند اقدامات زیر را انجام دهند. ارائه مدارک کامل از اهمیت بالایی برخوردار است؛ اطمینان حاصل کنید که تمام مدارک، مانند گذرنامه، گواهی ازدواج، تمکن مالی، و مدارک فرد اصلی، دقیق و کامل هستند. درخواست آنلاین نیز توصیه می‌شود؛ درخواست از طریق پورتال آنلاین اداره مهاجرت به طور معمول سریع‌تر از روش کاغذی پردازش می‌شود. اقدام زودهنگام نیز میتواند مفید باشد؛ درخواست را دست‌کم ۳ تا ۶ ماه پیش از زمان مورد نظر برای سفر ارسال کنید، به‌ویژه برای رویدادهای خاص مانند شروع سال تحصیلی. در نهایت، بررسی وضعیت درخواست به شما کمک می‌کند؛ از طریق حساب کاربری اداره مهاجرت می‌توانید وضعیت درخواست خود را پیگیری کنید و در صورت نیاز، مدارک اضافی را سریع ارائه دهید.
تمکن مالی برای ویزای همراه کانادا
تمکن مالی یکی از مهم‌ترین شروط برای دریافت ویزای همراه کانادا است. این الزام تضمین می‌کند که همراه و فرد اصلی توانایی مالی برای پوشش هزینه‌های زندگی در کانادا را دارند و بار مالی بر دولت کانادا تحمیل نخواهند کرد.
تفاوت تمکن مالی در درخواست همزمان و جداگانه
۱. درخواست همزمان
در این حالت، درخواست ویزای همراه همزمان با درخواست فرد اصلی (مانند ویزای تحصیلی یا کاری) ارائه می‌شود. تمکن مالی برای کل خانواده به‌صورت یکجا بررسی خواهد شد. متقاضی در درخواست همزمان، باید تمکن مالی را برای تمام اعضای خانواده نشان دهد. برای نمونه، بر اساس تمکن مالی اکسپرس اینتری 2025، یک خانواده سه‌نفره (فرد اصلی، همسر و یک فرزند) باید دست‌کم 23,360 دلار کانادا را به عنوان تمکن مالی اثبات کند. این مبلغ برای پوشش هزینه‌های یک سال زندگی است. بررسی یکپارچه مدارک میتواند شانس موفقیت را افزایش دهد، زیرا اداره مهاجرت وضعیت مالی کل خانواده را به طور همزمان در نظر می‌گیرد.
جدول تمکن مالی اکسپرس اینتری 2025
تعداد اعضای خانواده | تمکن مالی مورد نیاز از 7 جولای 2025 (دلار کانادا) | تمکن مالی مورد نیاز تا 6 جولای 2025 (دلار کانادا) |
1 نفر | 15,263 | 14,690 |
2 نفر | 19,001 | 28,288 |
3 نفر | 23,360 | 22,483 |
4 نفر | 28,362 | 27,297 |
5 نفر | 32,168 | 30,690 |
6 نفر | 36,280 | 34,917 |
7 نفر | 40,392 | 38,875 |
به ازای هر عضو بیشتر | 4,112 | 3,958 |
۲. درخواست جداگانه
در این حالت، همراه پس از استقرار فرد اصلی در کانادا برای ویزا اقدام می‌کند. در این حالت، همراه باید نشان دهد که فرد اصلی یا خود او توانایی مالی برای پوشش هزینه‌ها را دارد. مبلغ پیشنهادی مشابه درخواست همزمان است، اما تمرکز بر درآمد یا پس‌انداز فرد اصلی در کانادا است. اگر فرد اصلی هنوز درآمد ثابتی در کانادا ندارد (مانند دانشجو)، همراه ممکن است نیاز به ارائه تمکن مالی قوی‌تری از کشور مبدأ داشته باشد.
هزینه ویزای همراه کانادا
دریافت ویزای همراه کانادا به اعضای خانواده مانند همسر، شریک زندگی، فرزندان وابسته یا والدین اجازه میدهد به فرد اصلی در کانادا ملحق شوند و این فرآیند شامل هزینه‌های مختلفی است. این هزینه‌ها بسته به نوع ویزا (ویزای توریستی، مجوز کار باز، یا همراه دانش‌آموز) و شرایط متقاضی متفاوت است. در ادامه، به هزینه‌های مرتبط با ویزای همراه کانادا، شامل هزینه بررسی پرونده، انگشت‌نگاری، ترجمه مدارک و خدمات وکیل مهاجرت خواهیم پرداخت.
هزینه بررسی پرونده
هزینه بررسی پرونده اصلی‌ترین بخش از هزینه‌های درخواست ویزای همراه کانادا است و بر اساس نوع ویزای درخواستی متفاوت است. برای ویزای توریستی همراه (TRV)، این هزینه مبلغ ۱۰۰ دلار کانادا به ازای هر نفر است. این هزینه برای والدین، همسر یا فرزندان وابسته‌ای اعمال می‌شود که قصد پیوستن موقت به فرد اصلی را دارند. اگر درخواست برای چند نفر باشد، این مبلغ برای هر نفر به‌صورت جداگانه محاسبه می‌شود.
برای مجوز کار باز همسر (SOWP)، هزینه کمی متفاوت است. در این حالت، متقاضی باید ۱۵۵ دلار کانادا برای بررسی درخواست مجوز کار به علاوه ۱۰۰ دلار کانادا برای هزینه مجوز کار باز (Open Work Permit Holder Fee)، که در مجموع ۲۵۵ دلار کانادا می‌شود، پرداخت کند. برای ویزای همراه دانش‌آموز (والدین یا گاردین)، هزینه بررسی پرونده مشابه ویزای توریستی و برابر با ۱۰۰ دلار کانادا برای هر نفر است. نکته مهم این است که این هزینه‌ها بازگشت‌ناپذیر هستند، حتی اگر درخواست ویزا رد شود.
هزینه انگشت‌نگاری (Biometrics)
بیشتر متقاضیان ویزای همراه کانادا باید اطلاعات بیومتریک (انگشت‌نگاری و عکس) خود را ارائه دهند. این هزینه جدا از هزینه بررسی پرونده است و مبلغ آن ۸۵ دلار کانادا برای یک نفر و ۱۷۰ دلار کانادا برای یک خانواده با دو نفر یا بیشتر است که همزمان درخواست می‌دهند. متقاضیان بین ۱۴ تا ۷۹ سال باید انگشت‌نگاری کنند. این فرآیند به طور معمول در مراکز درخواست ویزا (VAC) یا دفاتر مجاز انجام می‌شود و باید ظرف ۳۰ روز پس از ارسال درخواست تکمیل شود. متقاضیانی که پیش‌تر بیومتریک معتبر (با اعتبار ۱۰ سال) ارائه داده‌اند، از پرداخت دوباره این هزینه معاف هستند.
هزینه ترجمه مدارک
برای درخواست ویزای همراه کانادا، تمام مدارک غیرانگلیسی یا غیرفرانسوی، مانند گواهی ازدواج، شناسنامه، یا اسناد مالی، باید از سوی مترجم رسمی به یکی از این دو زبان ترجمه شوند. هزینه ترجمه بسته به نوع سند، تعداد صفحات و کشور مبدأ متفاوت است، اما به‌طور تقریبی ممکن است بین ۲۰ تا ۱۰۰ دلار کانادا به ازای هر صفحه متغیر باشد. هزینه‌ها در هر کشور متفاوت است و بهتر است پیش از اقدام، لیست دقیق مدارک مورد نیاز را از اداره مهاجرت یا مرکز VAC بررسی کنید تا از هزینه‌های اضافی جلوگیری شود.
هزینه خدمات وکیل مهاجرت
استفاده از خدمات وکیل مهاجرت به کانادا اختیاری است، اما بسیاری از متقاضیان برای اطمینان از صحت مدارک و افزایش شانس موفقیت از آن استفاده می‌کنند. هزینه این خدمات بسته به پیچیدگی پرونده، نوع ویزا و تجربه وکیل، متفاوت است. وکلای مهاجرتی مجاز (RCIC) یا وکلای حقوقی میتوانند در تکمیل فرم‌ها، ارائه مدارک و پیگیری درخواست کمک کنند. توجه داشته باشید که باید از مشاوران غیرمجاز اجتناب کنید، زیرا ممکن است باعث رد درخواست یا مشکلات قانونی شوند.
تفاوت هزینه‌ها در درخواست همزمان و جداگانه
اگر ویزای همراه کانادا همزمان با ویزای فرد اصلی (مانند ویزای تحصیلی یا کاری) ارائه شود، هزینه‌های بررسی پرونده و بیومتریک برای کل خانواده به‌صورت یکجا پرداخت می‌شود. برای نمونه، یک خانواده سه‌نفره برای ویزای توریستی، ۳۰۰ دلار کانادا (۱۰۰ دلار به ازای هر نفر) و ۱۷۰ دلار برای بیومتریک خانواده پرداخت می‌کند. اما در درخواست جداگانه، هزینه‌ها برای هر متقاضی به‌صورت مستقل محاسبه می‌شود. برای نمونه، همسری که بعداً برای SOWP اقدام می‌کند، باید ۲۵۵ دلار کانادا (۱۵۵ دلار بررسی + ۱۰۰ دلار مجوز کار باز) و ۸۵ دلار برای بیومتریک پرداخت کند.
دلایل رد شدن پرونده ویزای همراه کانادا و نحوه رفع ریجکتی
دریافت ویزای همراه کانادا، که به اعضای خانواده مانند همسر، شریک زندگی، فرزندان وابسته یا والدین اجازه میدهد به فرد اصلی در کانادا ملحق شوند، ممکن است با چالش‌هایی همراه باشد. اداره مهاجرت ممکن است به دلایل مختلفی درخواست ویزای همراه کانادا را رد کند. درک این دلایل و دانستن راهکارهای رفع ریجکتی میتواند به متقاضیان کمک کند تا شانس موفقیت خود را افزایش دهند.
دلایل رایج رد شدن ویزای همراه کانادا
۱. مدارک ناقص یا نادرست
یکی از شایع‌ترین دلایل رد شدن، ارائه مدارک ناقص یا نادرست است. این موارد شامل ارائه نکردن ترجمه رسمی برای مدارک غیرانگلیسی/غیرفرانسوی، ارائه مدارک شغلی یا تحصیلی نامعتبر، یا نقص در مدارک فرد اصلی (مانند انقضای ویزای او) می‌شود. برای نمونه، اگر همسر متقاضی SOWP مدارک شغلی فرد اصلی در مشاغل TEER 0-3 را ارائه ندهد، درخواست ممکن است رد شود. این نقص مدارک به اداره مهاجرت این امکان را میدهد که در مورد رابطه خانوادگی یا وضعیت فرد اصلی به نتیجه‌گیری‌های نادرست برسد.
۲. عدم اثبات قصد بازگشت به کشور مبدأ
این دلیل عمدتاً برای ویزای‌های موقت مانند ویزای توریستی همراه (TRV) مطرح می‌شود. متقاضی باید به افسر مهاجرت ثابت کند که پس از پایان مدت اقامت خود در کانادا، به کشورش باز خواهد گشت. عدم ارائه مدارکی که وابستگی متقاضی به کشور مبدأ را نشان دهد، مانند شغل ثابت، املاک یا وابستگی‌های خانوادگی قوی، میتواند منجر به ریجکتی شود. برای نمونه، والدینی که برای همراهی فرزند دانش‌آموز درخواست می‌دهند، اما هیچ مدرکی از شغل یا دارایی در کشور خود ارائه نمی‌کنند، ممکن است با ریجکتی مواجه شوند.
۳. تمکن مالی ناکافی
ناتوانی در اثبات توانایی مالی برای پوشش هزینه‌های زندگی در کانادا یکی دیگر از دلایل مهم رد شدن است. اداره مهاجرت مبلغ مشخص و واحدی را برای همه انواع ویزاها اعلام نمی‌کند و این مبلغ بر اساس نوع ویزای فرد اصلی متفاوت است. برای نمونه، برای ویزای همراه یک دانشجو، مبلغ تمکن مالی دانشجو (که از ژانویه ۲۰۲۴ به $۲۰,۶۳۵ کانادا افزایش یافته) و همچنین هزینه‌های زندگی همراهان باید به‌طور کامل اثبات شود. ارائه گردش حساب بانکی با موجودی ناپایدار یا برای مدت کوتاه، شانس موفقیت را به‌شدت کاهش میدهد.
۴. وضعیت نامناسب فرد اصلی
اگر ویزای فرد اصلی (تحصیلی یا کاری) نامعتبر، نزدیک به انقضا، یا مشکوک به نقض قوانین باشد، ویزای همراه نیز ممکن است رد شود. برای نمونه، اگر نیروی کار اصلی در شغلی غیر از TEER 0 تا 3 مشغول باشد که واجد شرایط حمایت از همسر برای SOWP نیست، درخواست همسر رد خواهد شد.
۵. سوابق مهاجرتی یا کیفری
سابقه نقض قوانین مهاجرتی (مانند اقامت غیرقانونی در گذشته) یا مشکلات کیفری میتواند منجر به رد درخواست شود. متقاضیانی که پیش‌تر ویزای توریستی خود را نقض کرده‌اند یا سوابق کیفری دارند، شانس کمتری برای دریافت ویزای همراه کانادا خواهند داشت.
نحوه رفع ریجکتی ویزای همراه کانادا
۱. بررسی دقیق نامه ریجکتی اداره مهاجرت
اولین و مهم‌ترین اقدام، بررسی دقیق نامه ریجکتی است که از سوی اداره مهاجرت ارسال می‌شود. این نامه دلایل رد شدن را به‌طور خلاصه بیان می‌کند. برای دریافت جزئیات بیشتر در مورد تصمیم افسر، می‌توانید درخواست یادداشت‌های افسر (GCMS Notes) را ارائه دهید. هزینه این درخواست حدود ۵ دلار کانادا است و به طور معمول ۳۰ تا ۶۰ روز طول می‌کشد تا یادداشت‌ها را دریافت کنید.
۲. رفع نقص مدارک و تقویت پرونده
پس از شناسایی دلیل اصلی ریجکتی، مدارک مورد نیاز را تکمیل و پرونده خود را تقویت کنید. برای نمونه، اگر دلیل رد شدن مدارک ناقص بوده، مدارک مورد نیاز مانند گواهی ازدواج، ترجمه رسمی یا گردش حساب بانکی شش ماهه را تکمیل کنید. برای ویزای توریستی، مدارک اضافی مانند قرارداد کاری، سند مالکیت یا وابستگی‌های خانوادگی در کشور مبدأ ارائه دهید تا قصد بازگشت را بهتر اثبات کنید.
۳. تقویت تمکن مالی
اگر تمکن مالی دلیل رد شدن بوده است، با ارائه گردش حساب بانکی معتبر یا نامه حمایت مالی از فرد اصلی، توانایی مالی خود را اثبات کنید. اطمینان حاصل کنید که مبلغ موجود در حساب بانکی، هزینه‌های زندگی شما و همراهانتان را به‌طور کامل پوشش میدهد.
۴. درخواست مجدد یا تجدیدنظر
در اکثر موارد، متقاضیان باید با مدارک اصلاح‌شده، درخواست جدیدی را ارسال کنند. در این حالت، هزینه‌های بررسی پرونده دوباره پرداخت می‌شود. درخواست مجدد به طور معمول سریع‌تر و ارزان‌تر از تجدیدنظر است. در موارد خاص و اگر معتقد هستید تصمیم اداره مهاجرت ناعادلانه بوده، می‌توانید با کمک یک وکیل مهاجرتی درخواست بازنگری قضایی (Judicial Review) به دادگاه فدرال کانادا ارائه دهید.
۵. مشاوره با وکیل مهاجرتی
کارشناسان کنپارس، میتوانند دلایل رد شدن را دقیقاً تحلیل کرده و بهترین راهکارها را پیشنهاد دهند. هزینه خدمات وکیل بسته به پیچیدگی پرونده متفاوت است.
مدت اعتبار ویزای همراه کانادا برای دانشجویان و دانش‌آموزان
ویزای همراه کانادا برای والدین یا قیم قانونی دانش‌آموزان زیر سن قانونی و همسر یا شریک زندگی دانشجویان بین‌المللی، فرصتی برای اقامت در کنار عزیزانشان فراهم می‌کند. مدت اعتبار این ویزاها، که به ترتیب به‌عنوان ویزای همراه دانش‌آموزی (به طور معمول ویزای توریستی برای والدین یا گاردین) و ویزای همراه دانشجویی (مانند مجوز کار باز یا ویزای توریستی) شناخته می‌شوند، به عوامل مختلفی بستگی دارد.
تمدید اعتبار ویزای همراه کانادا
والدین و همسران میتوانند پیش از انقضای ویزای همراه، با ارائه مدارک به‌روز، برای تمدید آن اقدام کنند. برای ویزای همراه دانش‌آموزی (TRV)، والدین باید مدارک تمکن مالی و نامه پذیرش تحصیلی جدید فرزند را ارائه دهند و هزینه تمدید آن حدود ۱۰۰ دلار کانادا است. تمدید ویزای همراه دانشجویی (SOWP)، باید همزمان با تمدید ویزای تحصیلی دانشجو انجام شود و هزینه آن حدود ۲۵۵ دلار کانادا است. برای جلوگیری از نقض وضعیت اقامتی، درخواست تمدید باید دست‌کم ۳۰ روز پیش از تاریخ انقضای ویزا ارسال شود.
درخواست اقامت دائم با ویزای همراه کانادا
ویزای همراه کانادا، که به اعضای خانواده اجازه میدهد به فرد اصلی در این کشور ملحق شوند، ویزایی موقت است و به طور مستقیم به اقامت دائم منجر نمیشود. با این حال، دارندگان این نوع ویزا میتوانند از فرصت‌های اقامت در کانادا برای واجد شرایط شدن در برنامههای مهاجرتی خاص استفاده کرده و برای اقامت دائم درخواست دهند. این فرآیند به طور معمول از طریق برنامههایی مانند اکسپرس اینتری، برنامههای استانی (PNP)، یا اسپانسرشیپ خانوادگی امکان‌پذیر است.
آیا ویزای همراه کانادا به اقامت دائم منجر می‌شود؟
ویزای همراه کانادا، مانند مجوز کار باز همسر (SOWP) یا ویزای توریستی (TRV)، به‌صورت موقت صادر می‌شود و به طور مستقیم وضعیت اقامت دائم اعطا نمی‌کند. با این حال، داشتن ویزای همراه کانادا به شما این امکان را میدهد که به صورت قانونی در این کشور زندگی کنید و با کسب تجربه کاری، تحصیلی یا زندگی مشترک، واجد شرایط درخواست اقامت دائم شوید. این مسیر غیرمستقیم، یک فرصت ارزشمند برای ماندن در کانادا به‌طور دائمی است.
مسیرهای درخواست اقامت دائم با ویزای همراه کانادا
۱. اقامت دائم از طریق اکسپرس اینتری
دارندگان SOWP که با ویزای همراه در کانادا کار می‌کنند، میتوانند از تجربه کاری خود برای درخواست اقامت دائم از طریق سیستم اکسپرس اینتری استفاده کنند. این سیستم بر اساس امتیازبندی جامع (CRS) عمل می‌کند و به عواملی مانند سن، تحصیلات، تجربه کاری، و مهارت‌های زبانی شما امتیاز میدهد. شرایط آن، دست‌کم یک سال تجربه کاری تمام‌وقت در کانادا در مشاغل با سطح مهارت بالا (TEER 0، ۱، ۲ یا ۳)، نمره زبان معتبر (مانند IELTS یا CELPIP) در سطح CLB 7 یا بالاتر و کسب حداقل امتیاز لازم در سیستم CRS است که در هر دوره قرعه‌کشی تفاوت دارد.
۲. اقامت دائم از طریق اسپانسرشیپ خانوادگی
اگر فرد اصلی (دانشجو یا نیروی کار) در کانادا مقیم دائم یا شهروند شود، میتواند همسر یا شریک زندگی خود را که با ویزای همراه کانادا در این کشور حضور دارد، از طریق برنامه اسپانسرشیپ کانادا برای اقامت دائم اسپانسر کند. برای این منظور، فرد اصلی (اسپانسر) باید دست‌کم ۱۸ سال داشته باشد و توانایی مالی برای حمایت از همراه خود را اثبات کند. رابطه قانونی آنها (ازدواج یا زندگی مشترک دست‌کم یک سال) نیز باید با ارائه مدارکی مانند گواهی ازدواج یا اسناد زندگی مشترک تأیید شود. این مسیر برای زوج‌هایی که در کانادا زندگی مشترک دارند، سریع‌تر و ساده‌تر است.
۳. برنامههای استانی (PNP)
برخی استان‌ها برنامههای مهاجرتی خاصی (PNP) دارند که به دارندگان SOWP با تجربه کاری یا تحصیلی در آن استان اجازه میدهد برای اقامت دائم اقدام کنند. این برنامه‌ها به طور معمول به نیازهای بازار کار هر استان پاسخ می‌دهند. تجربه کاری در مشاغل مورد نیاز استان، اقامت در استان مربوطه و اثبات قصد ماندن در آن، تکمیل شرایط خاص هر استان، مانند حداقل درآمد یا مدت اقامت، شرایط اصلی این گونه برنامه‌ها هستند. البته هر استان شرایط منحصربه‌فردی دارد، بنابراین بررسی الزامات استان مورد نظر بسیار ضروری است.
نکات مهم برای موفقیت در درخواست اقامت دائم
برای موفقیت در درخواست اقامت دائم با ویزای همراه کانادا، باید اطمینان حاصل کنید که ویزای همراه کانادا (مانند SOWP یا TRV) شما تا زمان درخواست اقامت دائم معتبر باقی می‌ماند. کسب تجربه کاری کانادایی و بهبود مهارت‌های زبانی، شانس شما را در برنامههای امتیازی مانند اکسپرس اینتری به شدت افزایش میدهد. مدارک مورد نیاز مانند گواهی زبان، قرارداد کاری، و مدارک تحصیلی باید به‌طور دقیق و به‌روز جمع‌آوری شوند. مشاوران کنپارس، میتوانند با تحلیل دقیق شرایط شما، بهترین مسیر را برای دریافت اقامت دائم پیشنهاد دهند.
ارتباط با ما
برای دریافت مشاوره و انواع خدمات مهاجرتی از طریق شرکت کنپارس می‌توانید با شماره‌های زیر تماس بگیرید. می‌توانید در دایرکت اینستاگرام اطلاعات تماس خود را ارسال کنید یا فرم ارزیابی رایگان ما را پر فرمایید تا در اولین فرصت با شما تماس بگیریم.
همچنین می‌توانید پرسش‌های خود را از طریق شماره‌های واتساپ
(کافی است همین حالا شماره تماس‌ها را لمس کنید)
از ما بپرسید و پاسخ آنها را از طریق همین شماره‌ها دریافت کنید.
پرسش‌های رایج درباره ویزای همراه کانادا
والدین میتوانند از طریق ویزای توریستی (TRV) یا سوپر ویزا (Super Visa) برای ملاقات فرزند خود در کانادا اقدام کنند، اما به طور معمول از آنها به عنوان «همراه» در پرونده تحصیلی یا کاری نام برده نمیشود.
انواع اصلی آن شامل مجوز کار باز همسر (SOWP) برای همسران و ویزای توریستی (TRV) برای سایر اعضای خانواده است. فرزندان وابسته میتوانند برای مجوز تحصیلی (Study Permit) اقدام کنند.
بله، اگر مجوز کار باز (SOWP) داشته باشد، میتواند برای هر کارفرمایی در کانادا و بدون نیاز به پیشنهاد شغلی (Job Offer) کار کند.
فرد اصلی باید یک مجوز تحصیلی یا کاری معتبر داشته باشد. از ژانویه ۲۰۲۴، SOWP فقط به همسران دانشجویانی اعطا می‌شود که در برنامههای مقطع کارشناسی ارشد، دکترا یا برخی رشته‌های خاص در کالج‌های دولتی نام‌نویسی کرده‌اند.
بله، فرزندان وابسته میتوانند در کانادا تحصیل کنند. به طور معمول فرزندان زیر ۱۸ سال که والدین آنها دارای مجوز تحصیلی یا کاری معتبر هستند، نیازی به دریافت مجوز تحصیلی جداگانه برای تحصیل در مقاطع ابتدایی و متوسطه ندارند.
بله، اگر فرد اصلی هنوز در کانادا وضعیت قانونی معتبری دارد، می‌توانید برای تمدید ویزای همراه خود اقدام کنید. درخواست تمدید باید دست‌کم ۳۰ روز پیش از انقضای ویزای فعلی ارسال شود.
اگر ویزای فرد اصلی منقضی شود، ویزای همراه نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد. در این صورت، همراه باید برای حفظ وضعیت قانونی خود، برای یک ویزای جدید یا تمدید اقدام کند.
خیر، یکی از مزایای اصلی SOWP این است که شما را از داشتن یک پیشنهاد شغلی معاف می‌کند و اجازه میدهد در هر شغلی که می‌خواهید کار کنید.
بله، برای نمونه، یک فرد با ویزای توریستی میتواند در صورت واجد شرایط بودن، برای مجوز کار باز (SOWP) درخواست دهد.
بله، ویزای همراه به تنهایی منجر به اقامت دائم نمیشود، اما داشتن آن به شما این امکان را میدهد تا از داخل کانادا برای برنامههایی مانند اکسپرس اینتری یا برنامههای استانی (PNP) درخواست دهید.
بله، اگر رابطه شریک زندگی با ارائه مدارک کافی (مانند اجاره‌نامه مشترک یا حساب بانکی مشترک) ثابت شود و دست‌کم به مدت یک سال ادامه داشته باشد، میتواند برای ویزای همراه درخواست دهد.
بله، تجربه کاری کسب‌شده با SOWP در کانادا، به شما امتیاز بسیار بالایی در سیستم اکسپرس اینتری میدهد و شانس شما را برای دریافت دعوت‌نامه اقامت دائم افزایش میدهد.
بله، به طور معمول توصیه می‌شود درخواست‌های ویزای تحصیلی یا کاری فرد اصلی و ویزای همراه اعضای خانواده به صورت همزمان ارسال شود تا پروسه بررسی پرونده‌ها هماهنگ باشد.
