در تاریخ ۱۶ مارس ۲۰۲۰، جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا، از اعمال محدودیت‌های جدیدی برای سفرهای هوایی خبر داد که هدف آن حفاظت از کانادا در برابر شیوع ویروس کووید-۱۹ بود. این محدودیت‌ها که با هدف کاهش سفرهای غیرضروری طراحی شده‌اند، برای شهروندان کانادایی، ساکنان دائم، و خانواده‌های آن‌ها اعمال شد. با این حال، دولت کانادا استثنائاتی را برای برخی گروه‌ها در نظر گرفت تا ورود آن‌ها به کشور ممکن باشد. این مقاله به بررسی جزئیات محدودیت سفر به کانادا، استثنائات، و شرایط ورود به کانادا در دوران همه‌گیری کووید-۱۹ می‌پردازد.
محدودیت سفر به کانادا و هدف از آن
همه‌گیری کووید-۱۹ در اوایل سال ۲۰۲۰ جهان را تحت تأثیر قرار داد و کشورها را وادار به اتخاذ اقدامات سخت‌گیرانه برای کنترل شیوع ویروس کرد. کانادا نیز به‌عنوان یکی از کشورهای پیشرو در مدیریت بحران، تصمیم گرفت تا سفرهای غیرضروری را محدود کند. جاستین ترودو در سخنرانی خود اعلام کرد که این اقدامات برای حفاظت از سلامت عمومی و جلوگیری از ورود ویروس به کشور ضروری است. بر اساس این محدودیت‌ها، ورود به کانادا از طریق مرزهای هوایی و زمینی تحت کنترل شدید قرار گرفت و تنها افرادی که شرایط خاصی داشتند، اجازه‌ی ورود یافتند.
شرایط ورود و الزامات بهداشتی
یکی از مهم‌ترین شرایط ورود به کانادا، انجام معاینات پزشکی پیش از سفر بود. مسافرانی که از طریق خطوط هوایی قصد ورود به کانادا را داشتند، ملزم به انجام معاینه‌ی پزشکی قبل از سوار شدن به هواپیما بودند. هر فردی که علائم کووید-۱۹، مانند تب، سرفه، یا تنگی نفس را نشان می‌داد، از ورود به کانادا منع می‌شد. علاوه بر این، هنگام ورود به کشور، وضعیت سلامت مسافران دوباره بررسی می‌شد. حتی در صورت عدم مشاهده‌ی علائم بیماری، همه‌ی مسافران موظف بودند به مدت ۱۴ روز در قرنطینه‌ی اجباری بمانند. این قرنطینه برای جلوگیری از انتقال احتمالی ویروس به جامعه‌ی کانادا طراحی شده بود و رعایت آن برای همه الزامی بود.
استثنائات محدودیت سفر به کانادا
با وجود این محدودیت‌ها، دولت کانادا استثنائاتی را برای برخی گروه‌ها در نظر گرفت. این استثنائات از همان ابتدا قابل اجرا بودند و به گروه‌های خاصی اجازه‌ی ورود به کشور را می‌دادند. در ادامه، این استثنائات به تفصیل بررسی می‌شوند:
- نیروی کار موقت خارجی: نیروی کار خارجی موقت که پیش‌تر در کانادا حضور داشتند یا قرار بود پیش از اعمال محدودیت‌ها وارد کشور شوند، مجاز به ورود بودند. این گروه شامل کارگران فصلی در بخش کشاورزی، شیلات، و مراقبت‌های بهداشتی می‌شد، که نقش مهمی در اقتصاد کانادا ایفا می‌کردند.
- دانشجویان بین‌المللی: دانشجویانی که دارای مجوز تحصیل معتبر بودند یا پیش از اعمال محدودیت‌ها در یکی از مؤسسات آموزشی کانادا ثبت‌نام کرده بودند، می‌توانستند وارد کشور شوند. این استثناء به دانشجویان اجازه می‌داد تا تحصیل خود را در دانشگاه‌های کانادا ادامه دهند، البته به شرط رعایت پروتکل‌های بهداشتی.
- ساکنان دائم: افرادی که پیش از اعمال محدودیت‌ها برای اقامت دائم در کانادا تأیید شده بودند، می‌توانستند وارد کشور شوند. این گروه شامل کسانی بود که ویزای اقامت دائم آن‌ها پیش‌تر صادر شده بود و قصد اسکان در کانادا را داشتند.
- دارندگان مجوز کار: افرادی که مجوز کار داشتند، حتی اگر خارج از ایالات متحده بودند، در صورت نداشتن علائم کووید-۱۹، می‌توانستند از طریق مرزهای هوایی وارد کانادا شوند. این استثناء برای حمایت از نیروی کار مورد نیاز در بخش‌های مختلف اقتصاد اعمال شد.
- اعضای درجه یک خانواده: اعضای درجه یک خانواده‌ی ساکنان کانادا، از جمله همسر، فرزندان، والدین، و سرپرستان قانونی، از همان ابتدا از این محدودیت‌ها مستثنی بودند. این استثناء بعداً گسترش یافت تا شامل اتباع خارجی شود که اعضای درجه یک خانواده‌ی آن‌ها در کانادا به‌عنوان نیروی کار، دانشجو، یا دارنده‌ی اقامت دائم ساکن بودند.
معافیت از قرنطینه
در حالی که قرنطینه‌ی ۱۴ روزه برای اکثر مسافران اجباری بود، برخی گروه‌ها از این شرط معاف شدند. افرادی که خدمات ضروری ارائه می‌دادند، مانند کادر درمان یا کارگران زیرساختی، و همچنین رانندگان کامیون‌های حامل کالا که به‌طور مداوم از مرزها عبور می‌کردند، نیازی به قرنطینه نداشتند. این معافیت‌ها برای اطمینان از ادامه‌ی فعالیت‌های اقتصادی و تأمین کالاهای ضروری در کانادا اعمال شد.
ورود از مرزهای زمینی
مسافرانی که علائم بیماری را نشان می‌دادند، در شرایط خاص می‌توانستند از طریق مرزهای زمینی وارد کانادا شوند، اما همچنان ملزم به قرنطینه‌ی ۱۴ روزه بودند. این سیاست برای افرادی که به دلایل ضروری، مانند دیدار با خانواده یا انجام کارهای حیاتی، نیاز به ورود داشتند، طراحی شده بود. با این حال، دولت تأکید داشت که هرگونه تخلف از قوانین قرنطینه می‌تواند منجر به جریمه یا اقدامات قانونی شود.
چالش‌های محدودیت سفر به کانادا و اهمیت رعایت پروتکل‌ها
محدودیت‌های سفر به کانادا در دوران همه‌گیری کووید-۱۹ نشان‌دهنده‌ی تلاش این کشور برای متعادل کردن نیازهای اقتصادی و سلامت عمومی بود. استثنائات اعمال‌شده، مانند اجازه‌ی ورود به نیروی کار موقت و دانشجویان، به حفظ فعالیت‌های اقتصادی و آموزشی کمک کرد، اما در عین حال، الزامات سخت‌گیرانه‌ی بهداشتی، از جمله قرنطینه‌ی اجباری، برای جلوگیری از شیوع ویروس ضروری بود. این اقدامات، هرچند مؤثر، برای برخی مسافران چالش‌برانگیز بود، به‌ویژه برای کسانی که به دلیل مسائل مالی یا خانوادگی نمی‌توانستند ۱۴ روز در قرنطینه بمانند. با این حال، رعایت این پروتکل‌ها برای حفاظت از جامعه‌ی کانادا و کنترل همه‌گیری حیاتی بود.
نتیجه‌گیری
محدودیت سفر به کانادا در مارس ۲۰۲۰، که توسط جاستین ترودو اعلام شد، بخشی از استراتژی جامع این کشور برای مقابله با کووید-۱۹ بود. این اقدامات، با وجود استثنائاتی برای گروه‌هایی مانند نیروی کار، دانشجویان، و اعضای خانواده، بر اهمیت سلامت عمومی تأکید داشت. قرنطینه‌ی اجباری و معاینات پزشکی، همراه با معافیت‌های محدود برای ارائه‌دهندگان خدمات ضروری، نشان‌دهنده‌ی رویکرد متعادل کانادا در این بحران بود. این تجربه درس‌های مهمی برای مدیریت بحران‌های جهانی در آینده ارائه می‌دهد و نقش سیاست‌گذاری دقیق در حفاظت از جوامع را برجسته می‌کند.
به‌روزرسانی
محدودیت سفر به کانادا که در تاریخ ۱۶ مارس ۲۰۲۰ به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹ اعمال شده بود، به‌تدریج و در مراحل مختلف کاهش یافت و در نهایت به‌طور کامل در تاریخ ۱ اکتبر ۲۰۲۲ پایان یافت.
ارتباط با ما
برای دریافت مشاوره و انواع خدمات مهاجرتی از طریق شرکت کنپارس می‌توانید با شماره‌های 02191008339، 02191008338 یا 02159174000 تماس بگیرید. یا اطلاعات خود را از طریق چت آنلاین سایت یا دایرکت اینستاگرام ارسال کنید. یا فرم ارزیابی رایگان ما را پر فرمایید تا در اولین فرصت با شما تماس بگیریم.
همچنین می‌توانید پرسش‌های خود را از طریق شماره‌های واتس‌اپ (+1)5799579293 و 9034941456(+98) (کافی است همین حالا شماره تماس‌ها را لمس کنید) از ما بپرسید و پاسخ آن‌ها را از طریق همین شماره‌ها دریافت کنید.
