بحران صنعت غذایی نیوبرانزویک با تغییرات سیاست‌های مهاجرتی

محدودیت‌های اخیر سیاست مهاجرتی در کانادا، ممکن است به بحران صنعت غذایی نیوبرانزویک بینجامد. کاهش‌ ظرفیت‌ پذیرش در برنامه‌های مهاجرتی نیوبرانزویک نگرانی‌هایی را در میان صنایع غذایی برانگیخته است، چرا که کارفرمایان برای حفظ تولید به‌ شدت به مهاجر وابسته‌اند.

دو شرکت بزرگ این استان، «Mrs. Dunster’s» و «Fancy Pokket Bakery»، هشدار می‌دهند که این تغییرات باعث اختلال در نیروی کار آن‌ها خواهد شد و پیامدهای اقتصادی شدیدی به دنبال خواهد داشت. با توجه به اینکه درخواست‌های محلی برای این مشاغل کم است، محدود کردن مسیرهای اقامت دائم برای نانوایان و نیروهای کار خدمات غذایی می‌تواند منجر به چالش‌های عملیاتی شود که بر زنجیره‌های تأمین و ثبات اقتصادی منطقه تأثیر می‌گذارد.

نقش نیروهای کار مهاجر در صنعت غذا

بلیر هایسلپ (Blair Hyslop)، مدیر عامل اجرایی ««Mrs. Dunster’s، یک شرکت تولید محصولات نانوایی مستقر در مونکتون، تأکید می‌کند که نیروهای کار مهاجر ستون اصلی کسب‌وکار او هستند. او می‌گوید: «در طول دهه گذشته، ما به ۲۷۵ کارمند رسیده‌ایم که ۵۲ درصد از آن‌ها در کانادا متولد نشده‌اند. » کارکنان او از ۱۳ ملیت مختلف آمده‌اند و به ۲۶ زبان مختلف صحبت می‌کنند.

به طور مشابه، «Fancy Pokket Bakery»، از دیگر بازیگران اصلی صنعت غذایی، به نیروهای کار مهاجر وابسته است. مایک تیمانی (Mike Timani)، رئیس این شرکت که خود از لبنان مهاجرت کرده، می‌گوید که ۸۲ درصد از ۷۵ کارمند او از مهاجران جدید هستند. با وجود آگهی‌های شغلی، تعداد کمی از محلی‌ها برای موقعیت‌های شغلی درخواست می‌دهند و این امر نیروی کار خارجی را برای رشد کسب‌وکار ضروری می‌سازد.

تأثیر کاهش مهاجرت

برنامه مهاجرتی آتلانتیک نیوبرانزویک (AIP) روشی برای اقامت دائم نیروهای کار در بخش‌های حیاتی فراهم کرده است. با این حال، دولت فدرال درخواست‌های اقامت دائم این استان را از ۵,۵۰۰ نفر در سال ۲۰۲۴ به ۲,۷۵۰ نفر در سال ۲۰۲۵ کاهش خواهد داد. بنابراین، این استان مجبور به اولویت‌بندی بخش‌های بهداشت، آموزش و مشاغل ساختمانی شده است. مشاغل صنعت غذا از جمله نانوایان، آشپزان، سرپرستان خدمات غذایی و اپراتورهای کنترل فراوری اکنون از برنامه حذف شده‌اند.

اضافه بر این چالش، استان دیگر درخواست‌های ارزیابی و حمایت از مشاغل کلیدی را در نظر نخواهد گرفت، از جمله:

  • مدیران رستوران و خدمات غذایی
  • سرپرستان خدمات غذایی
  • آشپزان
  • نانوایان
  • اپراتورهای کنترل فرآیند و ماشین‌آلات؛ فرآوری غذا و نوشیدنی
  • نیروهای کاری کارخانه‌های ماهی و غذاهای دریایی
  • بارمن‌ها و سایر نمایندگان مشتری
  • ارسال‌کنندگان و دریافت‌کنندگان
  • دستیاران اداری
  • تکنسین‌های حسابداری و حسابداران

این تصمیم کارفرمایان را درگیر کرده است. هایسلپ می‌گوید: «نمی‌دانم امروز کجا بودیم اگر این کارمندان را نداشتیم.» بسیاری از کارکنانی که برنامه‌ریزی کرده بودند اقامت دائم دریافت کنند، اکنون با عدم‌اطمینان مواجه هستند.

بحران نیروی کار در راه است

در حالی که برنامه مهاجرتی آتلانتیک (AIP) برای کارفرمایان تعیین‌شده نیوبرانزویک بازگشایی می‌شود، حذف مشاغل صنعت غذا نگرانی‌ها را برانگیخته است. کسب‌وکارها می‌ترسند از اینکه موفق به حفظ تولید خود نشوند، این مورد منجر به اختلالات در زنجیره تأمین و ناپایداری اقتصادی می‌شود.

کاهش‌های ظرفیت مهاجرتی بخشی از یک روند بزرگ‌تر است که می‌تواند اقتصاد نیوبرانزویک را دگرگون کند. با وجود نیروی کار پیر و کاهش مهاجرت بین‌استانی، محدود کردن مسیرهای اقامت دائم کمبود نیروی کار را تشدید کرده و رشد اقتصادی را متوقف می‌کند.

پیامدهای اقتصادی برای نیوبرانزویک

گزارش از یک انجمن سیاست عمومی (Public Policy Forum) نشان می‌دهد که رشد اقتصادی آتلانتیک کانادا به افزایش جمعیت از طریق مهاجرت وابسته است. ورود سریع مهاجران تقاضا برای کالاها و خدمات را افزایش داده و به رفاه منطقه‌ای کمک کرده است.

با این حال، اقتصاددانان بانک (TD) هشدار می‌دهند که روند کند رشد جمعیت ممکن است شتاب اقتصادی را کاهش دهد. در گزارش بانک (TD) می‌خوانیم: «پیش‌بینی‌های بلندپروازانه دولت‌های استانی در مورد جمعیت، به‌ویژه در سال ۲۰۲۵، ممکن است از حد فراتر رود. این مورد می‌تواند به کاهش هزینه‌های خانوار و رشد اقتصادی کلی منجر شود و همچنین بر عرضه نیروی کار تأثیر بگذارد.» این موضوع است که به بحران صنعت غذایی نیوبرانزویک می‌انجامد.

تحولات جمعیتی نیوبرانزویک

از سال ۲۰۲۱، جمعیت نیوبرانزویک کمابیش ۷۲,۴۰۰ نفر رشد داشته است که از این تعداد ۴۰,۰۰۰ نفر مهاجر دائم بوده‌اند. مهاجرت بین‌استانی در طول دوره همه‌گیری افزایش یافت، اما اکنون این روند رو به معکوس شدن است و دیگر مردم زیادی از دیگر مناطق کانادا به آنجا مهاجرت نمی‌کنند.

از سال ۲۰۰۵، نیوبرانزویک با افزایش مرگ‌ و میر نسبت به تولد و پیری نیروی کار مواجه است. در صورتی که مسیرهای مهاجرت محدود شوند، استان با بحران نیروی کار مواجه خواهد شد. دولت استانی نقش مهاجرت را در حفظ رشد اقتصادی می‌پذیرد، اما به دلیل تصمیمات فدرال محدود شده است.

واکنش دولت استانی و درخواست‌های صنعت

ژان-کلود دامور(Jean-Claude D’Amours)، وزیر موقت آموزش عالی، آموزش و کار نیوبرانزویک، چالش‌ها را می‌شناسد. او گفت: «تخصیص دولت فدرال نسبت به سال‌های گذشته گامی به عقب است. متاسفانه، این موضوع ما را مجبور به اتخاذ تصمیمات سخت می‌کند و تواناییمان را در مدیریت رشد اقتصادی محدود می‌سازد.»

دامور تأکید می‌کند که استان در حال کوشش برای بازنگری در تصمیم دولت فدرال است و نیازهای خاص نیوبرانزویک به‌عنوان تنها استان دو زبانه رسمی کانادا را برجسته می‌کند. با این حال، در صورتی که دولت فدرال موضع خود را تغییر ندهد، هزاران نیروی کار اخراج می‌شوند و صنایعی مانند تولید غذا در معرض خطر قرار خواهند گرفت.

آینده صنعت غذای نیوبرانزویک

رهبران کسب‌وکار مانند هایسلپ و تیمانی از سیاست‌گذاران می‌خواهند که از حذف مشاغل صنعت غذا از برنامه‌های مهاجرتی بازنگری کنند. آن‌ها تأکید می‌کنند که این مشاغل فرصتی از محلی‌ها نمی‌گیرند، بلکه برای موقعیت‌های شغلی است که محلی‌ها تمایلی به انجام آن‌ها ندارند.

پرسش اصلی آنان این است که آیا نیوبرانزویک می‌تواند رشد اقتصادی خود را بدون یک خط لوله قوی از نیروهای کار مهاجر حفظ کند؟ نیروهای کار تحت تأثیر نیز نگرانی‌های خود را از بحران صنعت غذایی نیوبرانزویک مطرح می‌کنند و امیدوارند فرصتی برای ماندن در خانه جدید خود داشته باشند.

پرسش‌های رایج

چگونه کاهش‌ ظرفیت‌های مهاجرتی به بحران صنعت غذایی نیوبرانزویک می‌انجامد؟

کاهش‌ ظرفیت‌های مهاجرتی تعداد نیروهای کار مهاجر را کاهش می‌دهد و منجر به کمبود نیروی کار شدید در نانوایی‌ها، کارخانه‌های فرآوری غذا و رستوران‌ها می‌شود. کارفرمایان در پیدا کردن نیروی کار محلی مشکل دارند و به همین دلیل، کسب‌وکارها با کندی تولید و اختلال در زنجیره تأمین مواجه خواهند شد.

چرا کارفرمایان صنعت غذا به نیروی کار مهاجر وابسته‌اند؟

بسیاری از افراد محلی برای این مشاغل درخواست نمی‌دهند و این به خالی ماندن موقعیت‌های شغلی حیاتی می‌انجامد. نیروهای کار مهاجر برای حفظ کسب‌وکارها و کمک به رشد اقتصادی ضروری‌اند. بیش از ۵۰ درصد از نیروی کار شرکت‌هایی مانند««Mrs. Dunster’s و Fancy Pokket Bakery »» مهاجر هستند.

کدام مشاغل صنعت غذا اکنون از برنامه‌های مهاجرتی حذف شده‌اند؟

چندین نقش کلیدی در صنعت غذا اکنون از برنامه‌های مهاجرتی نیوبرانزویک حذف شده‌اند. این مشاغل شامل مدیران رستوران و خدمات غذایی، سرپرستان خدمات غذایی، آشپزان، نانوایان، اپراتورهای کنترل فرآیند و ماشین‌آلات در فرآوری غذا و نیروهای کار کارخانه‌های ماهی و غذاهای دریایی هستند. این حذف‌ها چالش‌های استخدامی بیشتری را برای کارفرمایان این بخش ایجاد می‌کند.

ریسک‌های اقتصادی کاهش‌ ظرفیت‌های مهاجرتی چیست؟

کاهش نیروهای کار مهاجر ممکن است کسب‌وکارها را کاهش یا به دلیل کمبود نیروی کار مجبور به تعطیلی کند. اختلالات در زنجیره تأمین ممکن است بر فروشگاه‌های مواد غذایی و رستوران‌ها تأثیر بگذارد که منجر به افزایش هزینه‌ها و محدود شدن دسترسی به محصولات غذایی می‌شود. علاوه بر این، رشد کند جمعیت ممکن است تقاضای مصرف‌کننده را تضعیف و مانع گسترش کلی اقتصاد استان شود.

دولت چگونه به نگرانی‌های کارفرمایان پاسخ می‌دهد؟

دولت استانی در حال تلاش برای افزایش تخصیص‌های مهاجرتی است و اهمیت نیروی کار صنعت غذا را برای ثبات اقتصادی درک می‌کند. مقامات استانی استدلال می‌کنند که این نیروهای کار برای حفظ کسب‌وکارها و جلوگیری از رکود اقتصادی ضروری هستند.

برای اطلاعات بیشتر بخوانید:

ارتباط با ما

برای دریافت مشاوره و انواع خدمات مهاجرتی از طریق شرکت کنپارس می‌توانید با شماره‌های 02191008339، 02191008338 یا 02159174000 تماس بگیرید. یا اطلاعات خود را از طریق چت آنلاین سایت یا دایرکت اینستاگرام ارسال کنید. یا فرم ارزیابی رایگان ما را پر فرمایید تا در اولین فرصت با شما تماس بگیریم.

همچنین می‌توانید پرسش‌های خود را از طریق شماره‌های واتس‌اپ (+1)5799579293 و 9034941456(+98) (کافی است همین حالا شماره تماس‌ها را لمس کنید) از ما بپرسید و پاسخ آن‌ها را از طریق همین شماره‌ها دریافت کنید.

اشتراک گذاری

Facebook
Twitter
LinkedIn
Telegram

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس با کنپارس
علی مختاری سمینار ویژه پناهندگی